Het appartement heeft geen vensters, maar de muur naar het oosten is een vierkant van glas. Geen opdelingen, geen kamers, niet moeilijk doen. Hou het eenvoudig : de deur centraal in het westen, rechts daarvan het bed, links de zetel gericht naar het wereldscherm.
Voedselvoorziening en reinigingscabine in de noordelijke wand ingebouwd. Werkblad zuidelijk. Het geheel is een balk van 5 hoog, 5 breed, 7 diep, gericht naar het oosten. Afstand doet er niet toe, de verhoudingen dienen te kloppen. De deur is een deur die niet opengaat.
Geen kleuren, dat is overbodig. Alles is wit. Door de glazen wand zie je ‘s nachts de sterren en wolken en ‘s ochtends de zon : kleur zat. Binnen is het wit, met de schaduw van iets wit op wit, je huid in een wit uniform. Staar in de spiegel, kijk naar je iris : wat zit je te zeuren om kleur ? De grond kan je niet zien door het glas, sporen van andere bouwwerken daarop evenmin. Daarvoor is het hier te hoog. Sterren, wolken, zon: niets anders dan dat. Zijn er nog vogels, of is dit ook voor hen te hoog ?
Zwijg. Hou je koest. Beperk je tot het nodige. Zet je neer. Adem in, adem uit.
Links: spreid je vingers, leg je hand op het voelvlak, denk aan niets. Rechts : draai je hand om, beweeg de rug over de rand van het werkvlak, denk start. Floep. Haar stem in je hoofd. Haar lach op het scherm. Luister. Hou van haar stem. Bevestig ontvangst van de taak. Uitvoeren.
Wat is er met de maan gebeurd ?
ANKE VELD
ANKE VELD is de internetroman die sinds 2002 gepubliceerd wordt terwijl hij geschreven wordt. de vertelde gebeurtenissen in de roman spelen zich grotensdeels ook simultaan af met de publicatietijd, of relatief korte tijd daarna, waardoor er soms wel eens wat moet worden bijgewerkt (zelfs Nostrodamus was niet onfeilbaar).
ANKE VELD is het verhaal van de AFLOOP, hoe het afloopt met Anke Veld, het vergeten romanpersonage. het is op dit moment niet bekend of het goed of slecht afloopt, maar aflopen doet het, daar kunnen we vrij zeker van zijn.
ANKE VELD bestond in opzet (1999) uit 8 plateau’s of ‘velden’ die elk één hoofdpersonage hebben. 18 jaar na de eerste publicaties is het niet langer duidelijk waar in het werk van de auteur de roman begint en waar de lyriek ophoudt of waar de realiteit van ANKE VELD begint, dat soort schizo-rot.
maar hoe loopt het nu af met die Anke?
