vertaling van ‘Sur un poète mort -A. Artaud 1914
Maand: juli 2020
jt 120 – la séparation à jamais – VUURHAARD Fragmenten uit een Dagboek van de Hel (2) Je hebt het goed mis om te zinspelen op deze verlamming die mij bedreigt. Ze bedreigt me wel degelijk, en het wordt elke dag erger. Ze bestaat al en het is een vreselijke realiteit. Natuurlijk doe ik nog […]
het moment (51)
[moment 51] 15 april 2016. stokstijf klankloos gillend, met open mond en pijnlijk gestrekte tong staat het te reiken om toch maar een druppel op te vangen van het kostbare zwart. de hoop is weg, de wanhoop is weg en elke weg is een hemelse weg naar de hel van de hoop. en omgekeerd. beiden […]
HET MYSTIEKE ZEESCHIP
’t Archaische zeeschip moet zijn verloren gegaanOp zeeën waarin mijn dromen hopeloos baden;En de immense masten verwrongen geraaktIn de hemelse nevel van bijbel en hymne. Een liedje klinkt maar niet het bucolisch antiekeMysterieus tussen de kale bomen;En ’t heilige schip zal zijn zeldzaamste warenNooit verkocht hebben ver in den vreemde. Het kent de vuren niet […]
journal intime #119
jt119 – Je suis définitivement à côté de la vie – WEGRAND Fragmenten uit een Dagboek van de Hel (1) Aan André Gaillard Mijn schreeuw noch mijn koorts zijn van mij. Deze desintegratie van mijn tweede krachten, van deze verstolen elementen van de ziel en het denken, beeldt u zich enkel hun constante in. Dit […]
het moment (50)
[moment 50] 30 maart 2016. getekend naar het leven staat het van zichzelf te vervreemden. lijnen van monden monden uit in gebaren die niet tot bij de spieren geraken. lippen stuiken in elkander, tongen worden slierten, het rotte vlees is walmende sneeuw voor de zon. in de bedwelming kan je het nuchtere denken maar beter […]
journal intime #118
jt118 – les recoins de la perte – RANDWEG ‘heel de schrijverij is een zwijnenboel.’ misschien had hij dat niet mogen zeggen. of toch niet in druk achterlaten. je kan alles door het slijk halen, maar toch niet het schrijven zelf. en toch blijft het verbazen. het ontzet. het wérkt. in het denken komt de […]
EXTASE
Zilveren sintels, vuurkolenkroesMet van zijn intieme macht de muziekGeledigde vuurgloed, verlost, schorsDie doende haar werelden lost Uitputtend onderzoek van het ikPenetratie die zich te buiten gaatHa! de ijsbrandstapel op, samenMet het brein dat het heeft bedacht. De oude onpeilbare queesteExtravaseert in genotVoelbare zinnelijkheden, extaseIn waarachtig zingend kristal. O inktenmuziek, muziekMuziek van bedolven kolenZacht, wegend, die […]
het moment (49)
[moment 49] 16 maart 2016. de wereld is het zien en het zien is de wereld en de zee golft in de ogen, golf na golf, het lichaam loopt vol en zinkt in het verdriet. de tranen zijn de noten van het lied dat gaat van glou glu gloe (wat zou het nog ontkennen, het […]