[moment 68]
3 augustus 2016. het fluimt. het vervloekte vervloekt de herinnering. valse mal voor het verleden, leugenachtig kader dat niet weg wil gaan voor alles weer is herbeleefd, tot grotere leugens herschreven. het vertalen vertelt, het gebeurde verrot. de kern van alle materie is een verraad aan de ontbinding, ontkenning van het zelf, verloochening van de haat, zelfhaat. elke werkelijkheid is een echtheidsobstakel: een foto die de feiten tegenspreekt. de wind in heur haren, het fijne streepje regen op haar blouse. het neemt twee slokken.
onmogelijke dagbeklemming, oesternachtomarming van de parel van het niets. niets is nooit: niet iets. niets is: wanneer er niets gebeurt. o, de gedachte zelf doet al zo’n deugd, dus schiet maar, gij moederschim der zombiestaat, jaag de kogel door de slappe kop van wat geen ik meer is. slok.
genade wil het niet. maar doe het kort, meedogenloos. de brokkenpijn die het nu verduren moet is harder dan marmer, daar zit geen venus of geen david in. geen staal kan erger zijn; en de hoop is uitgekauwde kauwgom, louter kaakvermoeienis. slok.
gevleugeld licht schiet door ’t gedroomde kogelgat, gedragen door sonore stroom van duisternis. daar waar zij zijn is alles zonneklaar. daar is geen sprake van verdoemenis of hel, enkel liefde die de liefde liefde geeft en als garantie op mislukking toch weer die herinnering.
invoer 2016 – uitvoer 2020 rev. dv@CGD
over ‘HET MOMENT‘
Het prozagedicht van vandaag is uitvoer van het programma ‘HET MOMENT‘.
De invoer van ‘HET MOMENT’-programma is een genummerde serie teksten getiteld ‘moment‘ van 2015-2016 herwerkt tot lyrisch proza in 2020 en die teksten worden thans door het Gedicht van de Dag, het trage herschrijfprogramma van de NKdeE, publiek maar ‘in stilte’ herschreven.
De originele teksten worden daarbij overschreven, de restanten ervan bestempelt als ‘deprecated’ en geleidelijk van publieke lezing afgeschermd, in de vergetelheid geduwd, waar ze thuishoren.
Ik herlees en herschrijf deze ‘live’ getuigenis van het laatste stadium van mijn drankverslaving ondertussen als de getormenteerde aanloop, de troosteloze afgang naar een kantelpunt in mijzelf, een ommeslag die ik poog te relateren aan de ontzagwekkende globale transformatie die we nu m.i. mondiaal beleven en ondergaan. In hoeverre dat iets zinvols of bruikbaars oplevert, dat valt nog te bezien.
In mijn microwereldje plooi en perforeer ik voortdurend de tijd met mijn herschrijven en ik naai in deze reeks in stilte de mantel der liefde toe over mijn persoonlijk kantelpunt, en het eigen lijden dat daarmee gepaard ging. Voor mijzelf en het geheel van mijn schrijfwerk is het een therapeutische loutering, een sanering van de ondergrond en een traject waar ik voor mijzelf door moet.
Vrolijk word je er niet van, maar de goede afloop alleen al (ik vier straks mijn zesde jaar van volledige abstinentie) vermag het hopelijk om van deze afdaling naar de hel van het alcoholisme een positief, exemplarisch verhaal te maken. De grote boodschap van ‘HET MOMENT’ is, of wordt alleszins: hoe erg het ook wordt, met de nodige hulp geraak jij er uit. Kijk maar, het kán, en als het lukt is het zalig.
In dit stadium hebben de teksten weinig aandacht nodig, maar de methodes van mijn programmatie vereisen wel dat het schrijven op elk moment publiek beschikbaar moet zijn. Moge wat rot was aldus in de plooien van de tijd verdwijnen en zo straks alsnog voeding worden, gezonde aarde voor een nieuwe bloei.
links
- het_moment_2023.docx : alle ‘het moment’ teksten in hun meest recente versie, verzameld in een Wordbestand
- alfabetisch lijst eerste regels
- chronologisch overzicht van de teksten zoals ze hier verschenen in 2020 als ‘Gedicht van de Dag’. Elk bestand heeft voorlopig nog een link naar de debuuttekst van 2015-2016 en wordt in 2023 geredigeerd. De versies van 2020 en 2015-2016 blijven uiteindelijk enkel als bron ter verantwoording bewaard in de revisiegeschiedenisbestanden van WordPress.
- over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
- lees meer output van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
dv 2020 – rev. dv@CHS
