Categorieën
gedicht van de dag het moment lyriek

het moment (52)

[moment 52]

16 april 2016. eerst was er niets en toen had niets een zwak moment. en floep: zij waren god en zijn geboden. zij lagen naakt op het strand van de zee die zij waren. zij lagen daar diep in elkander te geloven. en god de zee die golfde maar.

er kwam een storm, zij vluchtten weg van de zee die zij waren, landinwaarts. en de eerste huizen scheidden hen tot het en haar. ‘doe de deui toe‘ klonk de stem van de wel erg Leuvense god en het, als lidwoord onbepaald, trok gehoorzaam de deur naar buiten toe.

maar waar was zij gebleven? de meeuwen krijsten wei wei wei. het ene dat ooit eenvoud was, werd gespleten in geluk van haar en verder niets. het begon te regenen. heel de zondvloed lang hoorde men enkel krijsen en gejammer, het genadeloze beuken der golven en het zingen:

"beuk maar, golven, beuk maar
nacht na nacht en nachten lang, 
beuk maar heer van niemendal, 
beuk maar vol uw leeg gebaar: 

uw zee is slechts illusie voor zeloten, 
in het moment hervinden wij elkaar."

invoer 2016uitvoer 2020 (overschreven) – rev. dv@CGC


over ‘HET MOMENT

Het prozagedicht van vandaag is uitvoer van het programma ‘HET MOMENT‘.

De invoer van ‘HET MOMENT’-programma is een genummerde serie teksten getiteld ‘moment‘ van 2015-2016 herwerkt tot lyrisch proza in 2020 en die teksten worden thans door het Gedicht van de Dag, het trage herschrijfprogramma van de NKdeE, publiek maar ‘in stilte’ herschreven.
De originele teksten worden daarbij overschreven, de restanten ervan bestempelt als ‘deprecated’ en geleidelijk van publieke lezing afgeschermd, in de vergetelheid geduwd, waar ze thuishoren.

Ik herlees en herschrijf deze ‘live’ getuigenis van het laatste stadium van mijn drankverslaving ondertussen als de getormenteerde aanloop, de troosteloze afgang naar een kantelpunt in mijzelf, een ommeslag die ik poog te relateren aan de ontzagwekkende globale transformatie die we nu m.i. mondiaal beleven en ondergaan. In hoeverre dat iets zinvols of bruikbaars oplevert, dat valt nog te bezien.

In mijn microwereldje plooi en perforeer ik voortdurend de tijd met mijn herschrijven en ik naai in deze reeks in stilte de mantel der liefde toe over mijn persoonlijk kantelpunt, en het eigen lijden dat daarmee gepaard ging. Voor mijzelf en het geheel van mijn schrijfwerk is het een therapeutische loutering, een sanering van de ondergrond en een traject waar ik voor mijzelf door moet.

Vrolijk word je er niet van, maar de goede afloop alleen al (ik vier straks mijn zesde jaar van volledige abstinentie) vermag het hopelijk om van deze afdaling naar de hel van het alcoholisme een positief, exemplarisch verhaal te maken. De grote boodschap van ‘HET MOMENT’ is, of wordt alleszins: hoe erg het ook wordt, met de nodige hulp geraak jij er uit. Kijk maar, het kán, en als het lukt is het zalig.

In dit stadium hebben de teksten weinig aandacht nodig, maar de methodes van mijn programmatie vereisen wel dat het schrijven op elk moment publiek beschikbaar moet zijn. Moge wat rot was aldus in de plooien van de tijd verdwijnen en zo straks alsnog voeding worden, gezonde aarde voor een nieuwe bloei.

links

dv 2020 – rev. dv@CHS

~

copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication

dit werk is met liefde opgedragen aan de arbeider, huizenbouwer, muzikant en kunstschilder Julien Vekemans (26/06-1940 – 09/11-2007)

contact: dirkvekemans@yahoo.com

VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP:

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.