jt 139 – pauvre Antonin Artaud! – RACEAUTO De klare Abélard (2) Het is een vreemde mooie dag. Voortaan enkel nog mooie dagen. Vanaf vandaag is Abélard niet langer kuis. De strakke keten der boeken is verbroken. Hij renonceert de kuise coïtus en Gods permissie. Hoe zoet is niet de coïtus! Zelfs de menselijke, zelfs […]
Maand: juli 2020
Categorieën
het moment (76)
[moment #76] het woord ontwaakt. het beeld verhaalt van een lijn, de lijn van een lichaam wiegend op een fiets, het schoudertje bloot (“aan mij komt geen dood “fluistert Maaike, off-screen) en meteen de lens krijgt lippen, likt en slurpt en slikt en spuwt fotonen in het kader ter fixatie voor de ingelogde godenbreinen. men […]
Categorieën
het moment (75)
[moment #75] de stem is lucht verplaatst als door zwarte vogels, het oog betast het spinrag in hagen, rood omrandde wolkjes verglijden in gedaante naast gedaante, geniepig het kaduke land onttrekt zich aan de zon met een plots gesloten wolkendek. genadig is de herfst: her en der barmhartig rot grijpt bomen bij de strot en […]
De klare Abélard (1) Het fluisterende raamwerk vormt op het glas van zijn geest altijd dezelfde tekenen van liefde, dezelfde hartelijke uitwisselingen die hem misschien zouden kunnen redden van zijn man-zijn, mocht hij ermee instemmen om zichzelf te redden van de liefde. Hij moet toegeven. Hij zal zich niet meer kunnen houden. Hij geeft toe. […]
Categorieën
het moment (74)
het wordt bevraagd. een ijsschots zuidwaarts drijvende antwoordt het, alsof de antwoorden niet op elke muur te lezen staan. zolang de leeuw nog luizen heeft, het noorden kwijt is, of de kluts, smelt, rilt, vloms is of schots, zegt het scheef hetzelfde in steeds weer andere verkeerd begrepen woorden. want hun oceanen bestaan louter uit […]
Categorieën
het moment (73)
in flarden, wit omrand, de wolken drijven drukkend in de wolken over, belagen elkander en sluiten gestaag de lichtbrengende verte uit het duister in de ogen. het bekijkt de ochtendmechaniek, ziet hoe dauw en kilte op de huid een rilling tekenen. er wordt geaarzeld. het davert nog wanneer het naar de handen kijkt. zal treurnis […]
Categorieën
journal intime #137
137- Saint Augustin me délie la ceinture – VISBAK veralgemeend schrijven tot hier toe zei ik nog niets over de tekst en het talige als expressiemiddel en de interactie met andere uitdrukkingswijzen die op het gemeenschappelijke veld van de code samenkomen.mijn concept van de geaugmenteerde schrijverij betreft wel degelijk ook een veralgemeend schrijven, het breidt […]
Categorieën
het moment (72)
net nog was er omsluitend een zij, de entiteit van de beminde, een woordvast heelal waarin het niet zo hoefde. zij smolten samen in een duistere deugd, een laconieke rust, of in een andere kwalificatie van het onzegbare, de dagelijkse vondst in de woordenschat. een natuurlijke uitkomst was het hen uit het kluwen van de […]
Categorieën
journal intime #136
136 – Un paradis encastré dans ses ongles – BAKVIS beginsel en metaforische uitwerking schrijven is zeer concreet altijd een handeling. elke handeling kan omschreven worden met een handelingsverloop. wanneer zulk een beschrijving de voortgang van de handeling gaat bepalen wordt de beschrijving een voorschrift, een bepalend algoritme. nu: ‘schrijf een boek over fietsen op […]
Categorieën
het moment (71)
een ogenblik is geen moment. het, het moment, vindt slechts plaats wanneer de ogen zich sluiten, daar waar de geest zichzelf ontwaart en zich weet op te heffen. artichoc. hartsgedaver. de diepte van de liefde diep in de liefde van de lust. de, de iteratief van de daad, de dader, het denderen. niet zo het. […]
Categorieën
journal intime #135
jt 135 – La chaîne étroite des livres s’est brise – MOEDERHUIS inleiding ‘geaugmenteerd schrijven’ noem ik dat schrijven dat zich enerzijds uitdrukkelijk wenst te verhouden tot een literaire traditie en daar een voortzetting van wil zijn, en dat anderzijds uitgebreid wordt door technieken ontleend aan de informatietechnologie. mijn experimentele praktijk van het geaugmenteerde schrijven […]
Categorieën
het moment (70)
het? zichzelf? het ziet zichzelf niet meer. het is een flits ontlading in een zweem verlangen. wat is het? stempelkussen van haar huid, de stem is groeve, muziekspiraal, een wimpel liefde in de wind. wat is het? het? in deze woordenkerker wordt het nog gedwongen tot een vraag terwijl het aanbod zelf een lijden is. […]
jt 134 – Il se glisse entre ses états – HUISMOEDER Héloise en Abélard (slot) Zijn gedachten zijn mooie bladeren, platte oppervlakken, opeenvolgingen van knooppunten, agglomeraties van contacten waarlangs zijn intelligentie moeiteloos doorglijdt: ze gebeurt. Want dat is wat intelligentie is: een zich omzeilen. De kwestie stelt zich niet langer om fijn te zijn of […]
Categorieën
het moment (69)
het leven is een hoed die het heeft afgezet. de hand is vingers aan een houten staaf, kaduke krukas van verlangen. zonderling. het suist als gas in het plaatsloze rijk der ondergang. de slapen raken aan een lucht die kille massa is. geluid is kraai die wormen uit de aarde kraakt, mot die schroeit op […]
jt 133 – il a des choses – WATERBRON Héloise en Abélard (2) Maar Héloise heeft ook benen. Het beste eraan is dat ze benen heeft. Ze heeft ook dat zeevaart sextant-ding, waaromheen alle magie draait en graast, dat ding als een liggend zwaard. Maar bovenal: Héloise heeft een hart. Een prachtig recht hart en […]
Categorieën
eerste sneeuw
EERSTE SNEEUW Zie hoe zacht, hoe mooi, hoe bleek De dag te sterven lag op ’t wit mysteriekleed En hoe zacht ’t geluid der stilte het vertrek bestreek in occulte macht, nacht die de dood bestreed. Wij verheugen ons te weten dat de dingen Ook die flarden van klaarte willen drinken, En met ons mee […]
Categorieën
het moment (68)
het vervloekte vervloekt de herinnering
Categorieën
het moment (67)
[moment 67] (i.m. Bart J.) 2 augustus 2016. onbeholpen ons gestrompel in dit leven is, en is, en is: een stotterend gestrompel. wij, scheef geklonken lijken voor het sterftijd is, en dit: enkel in de regen schuilen en trillen en lopen kan de hemeltraan die nooit de onze is want als de poort met het […]
Categorieën
journal intime #132
jt132 – j’ai l’esprit ùince comme une main – BRONWATER De Artaud documentaire met getuigenissen van vele hoofdrolspelers in de na-oorlogse Artaud-vaudeville annex tragedie… Héloise en Abelard (1) Het leven dat voor hem lag werd klein. Hele delen van zijn hersenen waren aan het wegrotten. Het fenomeen was bekend, maar ja, het was niet eenvoudig. […]
Categorieën
het moment (66)
[moment 66] 26 juli 2016. een Braziliaanse wirwar van kabels buizen pijpen lijnen die zich om- en in- en uiteindelijk ontkaderen. grauwe tunnelwanden mengen zich met dikke strepen orgel en schelle graffiti barst uit in het rustpunt genaamd Lichtgloed, een eindstation (een sjofele reiszak leunt aan tegen de e van een donkerhuidige sterveling). de ondergrondse […]
jt131 – avec de sinistres pirouettes – ROOFKUNST Brief aan een waarzegster (2) De emotie van het weten werd gedomineerd door het gevoel van de eindeloze clementie van het bestaan1Ik kan het niet helpen. Ik had dit gevoel voor haar. Het leven was goed omdat deze helderziende er was. De aanwezigheid van deze vrouw was […]
Categorieën
het moment (65)
20 juli 2016. het was niet meer bij haar, maar gans verzwolgen door de verstikkende zinsbouw van het onverteerbare leed.het keek urenlang het raam uit naar de bomen aan de overkant. zelden deed een woudaanzicht een mens zo immens veel pijn. er was levend geen ontkomen aan. groteske deliria. harde dennennaalden vlogen als nanobots door […]
Categorieën
journal intime #130
jt 130 – la mansuétude infinie de l’existence – KUNSTROOF Brief aan een waarzegster (1) Voor André Breton Mevrouw, U betrekt een povere kamer, gemangeld door het leven.Men zal tevergeefs de hemel willen horen fluisteren in uw ramen. Niets, noch uw uiterlijk, noch uw stijl zet u apart van ons, maar wie weet welke achterliggende […]
Categorieën
het moment (64)
[moment #64] 14 juli 2016. zon en maan staan in hun strak verband. asfalt is het verdunde zwart der hemelen. het spreekt staccato de namen uit die het droeg in de eerste van de drie waanzinstreden die het ter plaatse houden, het grote op en af en uit spel van de adem: uitademing met een […]
jt129 – un optimisme intégral – SCHEPIJS vanochtend las ik een opiniestuk in het NRC over wat met ‘afrekencultuur’ is gaan noemen, naar de Engelse vrees voor de ‘cancel culture’. ik ergerde mij daarbij nogal aan de wereldvreemdheid van de auteur, een historicus van wie je toch zou verwachten dat hij de actualiteit kan duiden […]
Categorieën
het moment (63)
[moment #63] 10 juli 2016. het drinkt en hekelt. het hekelt en drinkt. “poëzie bestaat niet”, zo trekt het van leer. “het is een burgerlijke inventie om het ondergrondse getijde van de lyriek te keren. de taal ervan is de maskerade van het sadistische universum dat wij voor onszelf ontworpen hebben en dat de eigen […]
Categorieën
journal intime #128
jt128 – l’uniformité de toutes choses – IJSSCHEP stel je voor dat alle dingen, de dingen die wij zien en betasten en gebruiken, het koffielepeltje, jouw smartenfoon, de potloodscherper, de auto van de buren en het zwaard van ardoewaan, stel je voor dat al die dingen op ons zouden gelijken, niet oppervlakkig maar echt essentieel, […]
Categorieën
het moment (62)
[moment #62] 17 juni 2016. het spookt. het aardse lief dat haar bezong is weerom weg. ongehoord het vlijt zich neer bij het afwezige. er zucht een zomerse zefier op het toneel en handen strelen haren die geen aanvang hebben, enkel glans. het bracht de satelliet dapper en vaderlandslievend in de baan en stort nu […]
Categorieën
journal intime #127
jt 127 – l’aplanissement de la vie – WERKDRUK ochtendtekeningske van een fictief mens. mijzelf weer als een of ander verlopen rockster vermoedelijk. ik heb mijzelf beloofd om te proberen een uitlegje te schrijven voor een tijdschrift, en meteen voel ik mij beklemd, benauwd, gevangen in de dwingende logica van een wereld die niet de […]
Categorieën
het moment (61)
[moment #61] de adoratie van de geliefde in de gezangen is obstakel op de weg naar de geliefde. zijn verheerlijking ontkent haar eigenheid, daar alle heerlijkheid geheel de zijne is, en dus van haar die alles is: ontkenning. haar zaligheid ontkent zijn eigenheid, daar alle zaligheid geheel de hare is, en dus van hem die […]
Categorieën
journal intime #126
jt 126 – le plan nu des sens – DRUKWERK WIE HEEFT NIET, … (slot) Die vastgebonden dood waar de ziel zich afschudt om eindelijk een complete en doordringbare staat te verkrijgen, waar niet alles overhoop ligt, pijnlijk zot verstoord en eindeloos redetwistend met zichzelf, verstrikt in de draden van een mengeling die zowel ondraaglijk […]
Categorieën
het moment (60)
[moment 60] de zwoelte barst, de vliezen breken en de regen plenst, urenlang, de hele dag. je kan pas vliegen als je voelt dat je kan vallen. wat kan er anders de drang omhoog temperen, tot een vlucht vertragen? de aarde is bedreiging vol beton en achter blauwe hemels doemt de gitzwarte leegte van de […]
jt125 – Tous les rêves sont vrais – ZAKGELD WIE HEEFT NIET, … (voetnoot) Ik bevestig – en ik houd vast aan dit idee – dat de dood niet buiten het rijk van de geest is, dat hij binnen bepaalde grenzen kenbaar en benaderbaar is door een bepaalde gevoeligheid. Alles wat in de orde der […]
Categorieën
het moment (59)
[moment 59] treurnis is een wrede god die alles in zijn willekeur beslist. hij verandert lachend licht in droeve duisternis, hij geeft het ’s ochtends heel de blijdschap van haar wonderlijk bestaan om het dan met het gemis weer stuk te slaan. treurnis is een duivel die de zieltogende voeden wil met liters drank en […]
jt 124 – l’image d’un panique déjà éprouvée – GELDZAK WIE HEEFT NIET, … (2) Ik beschreef net een sensatie van angst en droom, van angst die in de droom binnen glijdt een beetje zoals ik mij voorstel dat de agonie moet binnenglijden en zich voltrekken in de dood.In ieder geval, zulke dromen kunnen niet […]
Categorieën
het moment (58)
[moment 58] het droomde dat ze vlogen, hun schouders in elkaar vergroeid tot monsterlijke vleugels. twee in elkaar hakende vliegende torren, spier op spier voelden zij elkaar, vel op vel, bot op bot. en onder hen verschroeide de aarde, de mensen verkoolden, de dieren de planten de vissen de vogels. duizenden bomen knakten neerwaarts als […]
Categorieën
het moment (57)
[moment 57] donderdag 2 juni 2016.in het spel van licht en donker krijgt het zwart altijd de bovenhand. het is maandag en de maan is weg, het is dinsdag en de dag is weg, op woensdag is er weer geen poen en ook op donderdag geen zoen. niets daarvan is triest, wat kan er nog […]
Categorieën
het moment (56)
[moment 56] het herbeleeft de overgang in een herinnering die beleving is. elke keer is het onmerkbaar een weinig minder echt, schuift het een stukje dieper in de waan van de genezing, die men dan werkelijkheid pleegt te noemen. telkens valt er een onverteerbare stilte als een gulpje waterstraal in het zand. wanneer het zwart […]
Categorieën
het moment (55)
[moment 55] de wereld is een tekstverband waarin de liefde woekert. onder de werkelijkheid van de taal is het echte een open wonde, die met hartenbloed de versteende woorden mateloos bevloeit. maar elke genezing wordt door de heersende nijd meteen weer een verstarring die het bloeden bestendigt. het regent. het heeft haar niet gezien, ze […]
Categorieën
journal intime #123
jt 123 – une sorte de ventouse posée sur l’ame – PUNTNEUS WIE HEEFT NIET, … (1) Wie heeft niet, te midden van bepaalde angsten, in de diepte van enige dromen, de dood ervaren als een verbrijzelende en wonderbaarlijke sensatie waarmee niets in de orde van de geest kan worden vergeleken? Iedereen zal deze ademsklim […]
Categorieën
het moment (54)
[moment 54] 21 april 2016. wat voorbij is krast in de ogen als je omkijkt. het dacht een eendere schoonheid te zullen vinden, maar die is er niet, zal er nooit zijn, want waar zou ze ooit geweest zijn? sterven is banaal en kil. het neemt een slok. niets van wat het denkt (het regent) […]
jt 122 – l’ étalon d’un néant qui s’ignore – NEUSPUNT Fragmenten uit een Dagboek van de Hel (slot) De streng die ik priemen laat uit het intellect dat me bezighoudt en het onbewuste dat me voedt, vertoont steeds fijnere draden in het hart van het vertakkende weefsel. En het is een nieuw leven dat […]
Categorieën
het moment (53)
[moment 53] 16 april 2016. het telt. het zal tot ons spreken bij het einde van de telling, belooft het. het gieren van de wind (de wind giert). het razen van de wind (de wind raast). het gillen van de wind (de wind gilt). het woeste van de wind (de woeste wind). het beuken van […]
jt 121 – il s’agit de la durée de l’esprit – HAARDVUUR Fragmenten uit een Dagboek van de Hel (3) Ik voel de afbrokkelende grond onder mijn gedachten, en ik word ertoe gebracht om de termen die ik gebruik te overwegen zonder de steun van hun intieme betekenis, hun persoonlijke ondergrond. En beter nog, het […]
Categorieën
het moment (52)
[moment 52] 16 april 2016. eerst was er niets en toen had niets een zwak moment. en floep: zij waren god en zijn geboden. zij lagen naakt op het strand van de zee die zij waren. zij lagen daar diep in elkander te geloven. en god de zee die golfde maar. er kwam een storm, […]
Categorieën
BIJ EEN DODE DICHTER
vertaling van ‘Sur un poète mort -A. Artaud 1914
jt 120 – la séparation à jamais – VUURHAARD Fragmenten uit een Dagboek van de Hel (2) Je hebt het goed mis om te zinspelen op deze verlamming die mij bedreigt. Ze bedreigt me wel degelijk, en het wordt elke dag erger. Ze bestaat al en het is een vreselijke realiteit. Natuurlijk doe ik nog […]
Categorieën
het moment (51)
[moment 51] 15 april 2016. stokstijf klankloos gillend, met open mond en pijnlijk gestrekte tong staat het te reiken om toch maar een druppel op te vangen van het kostbare zwart. de hoop is weg, de wanhoop is weg en elke weg is een hemelse weg naar de hel van de hoop. en omgekeerd. beiden […]
Categorieën
HET MYSTIEKE ZEESCHIP
’t Archaische zeeschip moet zijn verloren gegaanOp zeeën waarin mijn dromen hopeloos baden;En de immense masten verwrongen geraaktIn de hemelse nevel van bijbel en hymne. Een liedje klinkt maar niet het bucolisch antiekeMysterieus tussen de kale bomen;En ’t heilige schip zal zijn zeldzaamste warenNooit verkocht hebben ver in den vreemde. Het kent de vuren niet […]
Categorieën
journal intime #119
jt119 – Je suis définitivement à côté de la vie – WEGRAND Fragmenten uit een Dagboek van de Hel (1) Aan André Gaillard Mijn schreeuw noch mijn koorts zijn van mij. Deze desintegratie van mijn tweede krachten, van deze verstolen elementen van de ziel en het denken, beeldt u zich enkel hun constante in. Dit […]