jt114 – Le sol est tout conchié d’âmes – SLAGVELD De dichters heffen de handen daar waar trilt het levend vitriool,op de tafels idool is het zwerk datbeentrekt in een boog. het lid murwt een tong van ijs in elk gat, elke kier die de hemel zo voortschrijdend open laat. De grond is gans onder […]
[moment 45] 2 mei 2016. onwerkelijk lijkt het wat er was. de leugens draaien verder in de olie van hun geulen, maar genereren nergens nog bedrog. er is een gortig gulpen van geluid dat geil de eigen klank opzuigt. het alledaagse slijm klotst tegen de wanden der containers voor het elitaire rot. het stoot en […]
Zwarte dichter, door een maagdenschootbehekst,verzuurde dichter, het leven stokten de stad brandt,en de hemel kwijt zich in regen,jouw veer krabt aan het hart van het leven. Bossen, bossen, ogen zwermenrond pijnappelwoekering;met stormharen de dichtersvorken de paarden, de honden. De ogen razen, de tongen roerende hemeltoevloed in de neusgaten omals melk, voedzaam en blauw;ik hang aan […]
31 januari 2016. het vormeloze in het woelen van de dromen is de ware vorm van het goede. in de chaos van de wind door alle takken van de bomen, herkennen wij de parels van de duisternis. in de ogen die de ogen zien telt de blik het ontelbare. het wezen mens is geil en […]
jt113 – Une fatigue de commencement du monde – WERKVELD
[moment 43] 29 januari 2016. de mens die het was, is nu gedaante en mormel. dagelijks het mombakkes spuugt klaaglijke walg, haatbraaksel met klompen rode woede in het mauve slijm van het slaafse sentiment. ’s ochtends het monster verschrikt het gespiegelde monster met de almaar strakkere prognose, het aanstormen van de moeder der stormen. ’s […]
jt112 – une nausée limoneuse et puissante – VELDWERK
alsik ooitterugkomin de koudehier is het om bij mijn hoop te sterven. invoer: 宿空侄院寄澹公 – Spending the Night in Empty Descendant Temple, for Master Tan – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj243.html lěng : koud
[moment 42] 17 januari 2016. het ogenblik is aangebroken. ontkurkt. alles is verteld. de dag is wit en breekt zwart aan. de nachten zijn eindeloos, een suizen in de tijd. “ach lieveke, mijn lieveke, de duisternis is daar”. het zweeft tussen de clichés van het zweven, alsof er daar iets zweven kon. de klank ontbreekt […]
jt 111 – Il y a des imbeciles qui se croient des êtres – vóórnaam de lezing van Artaud’s Préambule tot de eigen verzamelde werken resulteerde in een A4 kliedering getiteld ‘het hart denkt in bloed, de handen begrijpen’ waar verder niet zo veel over te zeggen valt, denk ik. NKdeE 2020 – “het hart […]
[text written today in response to a call by Tamara Lai] ‘Freedom’ for me denotes nothing much else than the sensation of feeling free much like ‘happiness’ may cause a myriad of quite contingent associations, but when you consider it more severely, it actually only ‘really’ denotes the sensation of feeling happy: […]
[moment 41] 14 januari 2016. mistroostig het treuren trekt en sleurt en de woorden worden natte koorden rond de wurgpijp in de hals. de klok tikt, de zon droogt. de stem zit in de klem van het gemis. uren zijn getallen, lopers op de sloten van de deuren naar de muffe kamers vol gruwel en […]
jt110 – la conscience bestiale de la masse – voorNAAM Bon, ‘la conscience bestiale de la masse‘: ‘het dierlijke bewustzijn van de massa’. Waarover heeft Antonin het met die woorden?Laten we ons prille maar dagelijks toch wat groeiende begrip van de ‘samenhang’, de conceptuele cluster ‘waanzin en creativiteit’ proberen samenvatten met daarin als gouden (?) […]
[moment 40] 7 januari 2016. liefde is een waterkind, dat gaarne zwemt in brede waters, en plekken mijdt waar het uit vrees niet langer komen kan. de angst betreft het zwemmende: komt het er wel, dan dadelijk droogt de vijver uit, terstond het leven wordt opgebaard in vreselijke sparteling. het gebeuren overschrijft zichzelf, bestanden die […]
jt109 – la pensée est un luxe de paix – PEPER
6 januari 2016. de levensdraad is dunne rag, zilver op de dauw van morgen. het is een niets verstrikt in haar. de wereld is een web van duizenden spinnen en hun weven spelt alleen haar naam. het wil zichzelf herhalen terwijl het weet dat herhaling niet gebeuren kan. het houdt de wens als een sluier […]
jt108 – la vérité torride d’un soleil de deux heures de l’après-midi – STEEN bij de lectuur van ‘Van Gogh Le suicidé de la societé’ De monologen van Artaud zijn horzels die rond het zwarte gat van het Echte cirkelen en elk facet van je innerlijke stem mee willen sleuren in dat gat. De onderwerpen […]
LAIS is een voorbeeld van de praktijk van wat ik zou willen noemen een ‘geaugmenteerd schrijven’: alle literaire tradities/verworvenheden/mislukkingen worden meegenomen in een praktijk die zich tot de literatuur verhoudt als een non-literatuur (cfr. de non-filosofie van Laruelle ) omdat een voortzetting van de literatuur-als-literatuur gezien haar fallocratisch essentialisme en haar commerciële uitverkoop in mijn […]
[moment 38] 29 december 2015. het valt maar elke diepte is bekende diepte, het latere kruipt in de beleefde val van het eerdere. de ziel is uit het licht geknipt maar de wereld weigert te vergaan. de ochtend braakt haar stralen, het zonlicht kraakt de oogschellen open, en één der vette kraaien op het gras […]
jr 107 – formidables ébullitions internes – WAPEN Een sleutelgegeven in mijn leventje is ongetwijfeld mijn bijziendheid: ik ben redelijk zwaar myoop, -4,5 aan het rechteroog, -11,5 aan het linker. Het grote verschil tussen de twee ogen is vrij uitzonderlijk, zo heb ik mij laten vertellen. Tot het eerste studiejaar, dus heel de kleuterklas, was […]
23 december 2015. het ontdekt een veelvoud van zichzelf in haar, begint er zowaar van te houden. in strepen, kleuren, het herkent zijn wrevel in haar lach. haar lichaam is bijzonder gewillig vandaag, het vestigt hier en nu zijn hemelrijk. het randt haar aan. het stoot haar af. het sleept haar zachtjes bij de haren. […]
jt106 – le destin névrotique des choses – WENS
[moment 36] 23 december 2015. als het spreken kon, het zou zwijgen. de eens zo grote mensengod is heden louter droefenis, verbaal kabaal. er wordt verteld. het heeft de geschriften en de concordanties in huis, gans het kapitaal. elk woord is bengeldraad, het trekt eraan en draden rekken draden uit. het maakt het alleen maar […]
jt105 – inondation de corbeaux noirs dans les fibres de son arbre interne – ORGEL Roland Barthes weer, over Artaud deze keer: “L’écriture d’Artaud est située à un tel niveau d’incandescence, d’incendie, et de transgression, qu’au fond il n’y a rien à dire sur Artaud. Il n’y a pas de livre à écrire sur Artaud. […]
[moment 35] 20 december 2015. er is een storm, de deuren klapperen. de maan heeft zich verscholen, schichtige flarden wolken fluisteren angstig haar naam. het kruipt dieper en dichter bij haar tot het er niet meer is. voor een het is afwezigheid al heel wat. de ramen zijn intact, verzekert het zich. nog een slok […]
jt104 – oppression tentaculaire d’une espèce de magie civique – DIENAAR ‘Waanzin’ is niet zomaar een woord.Waanzin is een recursieve functie in de taal en niet alleen omwille van de etymologie van het woord. Een bewijsvoering daarvan (je kan er evenveel van bedenken als er godsbewijzen bestaan) gaat ongeveer als volgt (ik heb een slechte […]
[moment 34] 20 december 2015. het, ondergetekende, is patiënt, de dragende. zijn liefde is verlaten huis, zijn daden ziektebeeld. elk antwoord is een vraag naar verder onderzoek, de woorden zijn slechts symptomen, maar ook de ware toedracht is en was nooit echt. het wordt beladen met gebrek dat het nooit kende, vermeend gemis dat in […]
jt103 – voûte astrale, coupole sombre – WISSEL als je iets ‘au fond‘ leest zoals Bernard Réquichot beweerde dat hij las – en ik geloof hem want als je Réquichot ten gronde leest, dan merk je gewoon dat hij inderdaad zijn lectuur heeft meegedacht, laten gebeuren in zijn hoofd – dan (her)schrijf je eigenlijk meteen […]
[moment 33] 19 december 2015. de tijd heeft afgedaan. het nu is weg.elke diagnose is meteen prognose: niets voelt het. het bestand is gedeletet. het zwart omgeeft het als gegoten. de kartels niets rondom grijpen gretig in het niets dat het geworden is. waar de woorden liefde, pracht en praal eerder nog stonden en de […]
jt102 – demain, je te parlerai à nouveau de moi – AANDACHT Het Frans in het dagelijkse citaat had eigenlijk Duits moeten zijn want het kwam uit de pen van wat ik maar, als dwazen onder elkaar, het Rilke-ding ben gaan noemen, als voorloper dan van mijn eigen, wellicht nog ergere ‘het’-heid in de gedachten. […]
[moment 32] geluk bestaat slechts bij momenten. het is, net als de liefde, geen goed dat ons gegeven is, maar een opdracht, een dwingend verzoek tot het schenken ervan, aan de ander. hoogst gelukkig is dan ook de mens die zich even weet van plaats en tijd ontheven, en van zichzelf verlost, verloren in de […]
jt 101 – Qu’est-ce qu’en est-il du réel de la réalité sociale – WERELD Jean Oury besluit1de tekst van het publiek debat dat Oury had met filosoof Henri Maldiney in het Centre Pompidou op 28-01-1988 staat ook nog afgedrukt in het boek, daar kom ik later nog op terug. zijn sessies in zijn zalige boek […]
watik leervervreemd mijdagelijks meervan wie mij nooit echt zien of horen wou. 起 – qǐ: rijzen, verhogen, opstaan, beginnen, starten, verschijnen, lanceren, initiëren, oproepen, verwezenlijken, afhalenals ww suffix: starten, beginnen van, soortnaam voor onvoorspelbare gebeurtenissen, soortnaam voor groepen
[moment 31] 16 december 2015. uit het ergste leed komt voort subliem genot. uit de wanhoop immers is de taal verdreven: zo, wanhopig leven heeft een zuiver zicht. zo, het ziet zich naakt geboren, sterven, en leest in beelden gans het lot. zo, de duisternis offreert het licht aan uitgelezen ogen en in dat licht […]
De materie is zonder begin, de geest komt evenals het leven voort uit de evolutie van de materie. Het is daarom dat het kleinste fenomeen van de materie in zich de potentie draagt van de geest en het leven. Omdat de materie zich zonder twijfel op min of meer zeldzame wijze op elke plaats van […]
jt100 – la création est un accroissement d’être – BRAILLE Etymologisch is elke creatie een (aan)groei.De creator, de homo faber die iets schept is dus een vergroeiing van het oorspronkelijke begrip van ‘maken’, ’tot stand brengen’, meer een zaaier, een bevruchter van het land of een cultivator van een reeds als dusdanig onderscheiden groeibeweging. Er […]
[moment 30] 12 december 2015. in de zich tot duur ontrafelende tijdloosheid mengen zich de slierten zaligheid met slijm en slijk tot een slingerende amplitude van genot. niemand, ‘zij’ of ‘het’ of wie of wat dan ook, beseft wat Zij in hen heeft aangericht. ooit misschien, wanneer het zwarte deken van de dood ons overvalt, […]
jt99 – “la possibilité vicariante de la logique du montrable” – HOUT In de evolutieleer spreken we van geografische vicariantie of allopatrische soortvorming wanneer een geografische scheiding een bevolking van een soort plots geografische scheidt van haar soortgenoten zodat de beide groepen zich onafhankelijk van elkaar anders gaan ontwikkelen. een vicariant is dan een taxon […]
[moment 29] 7 december 2015. de tijd heeft meerdere dimensies. geschiedenis herhaalt zich niet. geen lijn verbindt een tijdloos punt aan het vaste van een dode blok gebeurtenis. de kosmos is een schatting die elk moment opnieuw verworpen wordt: god was de rede ingebed in de psychose van de mathesis. de mens is niet: twee […]
jt98 – Dépôts de signifiants, grains de jouissance – LUCHT Kijk wat je hier hebt. Een uiterst banaal dingetje is het: een ordinair schelpje van op een Belgisch strand. Maar jij alleen, jij zocht dat ene schelpje er uit, dat jij opraapte en mee naar huis nam, alwaar het levende herinnering werd en potentie tot […]
[moment 28] 6 december 2015. het lichaam dat haar lichaam raakt is algeheel gebrek aan toeval, onafwendbaar als eclips, gehoorzaam aan de wet van elke constellatie en in zijn raken reine ballistiek. de tijd verliest zijn spel. het is zon en haar maan is in zijn stralen goudomrand. kraters verdwijnen, vlekken slaan als duizend tongen […]
jt97 – qu’est-ce que comprendre la folie – WA TER Waarom kan ik u niet zeggen wat deze ‘kleine’ fuga in sol klein, BWV 578 van Bach ‘betekent’? Zeker ik kan gerust honderduit vertellen wat dit prachtige stukje muziek voor mij betekent, dat ik er nog steeds tranen van in de ogen krijg als ik het stretto door mij heen voel gaan, […]
hetis temoeilijk nuom te houdenvan het onvergetelijke van straks. invoer: 寄义兴小女子 – For Encouraging Right Conduct in Young Women – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj241.html nǚ : vrouw, dochter
voor m.s. mijn ongeloof is weergaloos.onthoofding lijkt mij aangewezen.die blinddoek hoeft dan niet: ikwil nog rollen tot de schoenen met woestijnzand in mijn ogen,en strepen bloed als lokspoorvoor de schorpioenen. zo kan ik nog mijn lijfje zienin wilde spartelbogen. ik blaastot slot ‘maria, maria, maria’ in de bellen van mijn bloed:haar zaligheid, haar warme gloed. […]
jt96 – une sorte de machine – NA MI BIE JE Op blz. 121 van zijn boek ‘Création et Schizophrenie’ komt Oury weer bij Lacan terecht. Lacan heeft het over de film die men gemaakt had van Matisse die aan ’t schilderen was en die beelden liet men dan heel erg vertraagd zien zodat het […]
[moment 27] 4 december 2015. in de verdovende omzwachteling van het verlangen zijn er helaas ook momenten van verplaatsing, afleiding, splijting. vermaledijde dingen die je wel of beter niet kan doen, ogenblikken waarop de tijd zijn stilstand ziet en aan zichzelf begint te vreten. ook de vergetelheid heeft haar prijs. in de omarming evenwel bevestigt […]
jt95 – d’ une façon plus maniable – eikeba 10 juni 2020. Daarstraks, op mijn dagelijkse wandeling met ‘leenhond’ Rakki (het is de hond van de onderburen, maar die zijn te bejaard om nog te kunnen wandelen met hem) doorheen het Tiense Suburbia – dat qua uitzicht in niets verschilt van het Kessel-Lose Suburbia waar […]
[moment 26] 4 december 2015. na en achter de wereld van de anderen, is er het en haar. en haar en het. en wat voor hen daar vertoevende alles is, is nergens in de wereld, en niets voor iedereen. ‘de wereld is de wereld is de wereld in het water in een fles vol vodkaka’. […]
jt94 – il se passe quelque chose la – BAL LAST NED: ‘Het gebeurt dat…’FRA: ‘Il arrive que…’ In het Frans gebeurt niet ‘het’, maar ‘hij’. Als Jean Oury wil zeggen dat er iets gebeurt, daar in die Fabrique du Pré van hem, dan moet hij eerst over ‘hem’: ‘hij’ komt, er gaat iets van […]
4 december 2015. de nacht is hard. de koude dringt zich op in de winterroosjes op de ramen en slaat dan toe. zij plooien van hun bloei de kelkjes naar het stille sterven toe, hun stengels zwiepen na in het striemen van de regen. de wind blaast hen de walm van de humane weelde toe. […]