Categorieën
gedicht van de dag lyriek verval

verval (7)

ALTIJD

het werd een boom voor haar. zijn takken
reikten hoger dan de piramiden en de stam
greep dieper dan elk graf. twijgen raakten
aan boezemwiegen en bloesem zoende mond.

proef hoe donker, voel hoe hemels blauw,
hoor hoe geel het zwart nog houdt van haar.
en golven zee bezingen diep haar strand.
en krabben schrijven epen in haar zand.

als ’t hier verdwijnt verschijnt het ginder weer.
het wordt de beek die naast haar huisje kabbelt,
het vint gezwind als vlinder uit het ochtendrood.

naamloos is het, het is niets en lucht en ’t zucht.
het legt het leven af en trekt het dan weer aan,
het vindt altijd in haar zijn reden van bestaan.

invoertekst (2017) – uitvoer 2020, rev. dv@CHd

~

copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication

dit werk is met liefde opgedragen aan de arbeider, huizenbouwer, muzikant en kunstschilder Julien Vekemans (26/06-1940 – 09/11-2007)

contact: dirkvekemans@yahoo.com

VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP:

This website uses the awesome plugin.