verval (6)

WOELEN

het is goed om na het vrijen hoog de hemel
in te kijken en te lachen om en met het licht.
zo ook de kraaien kraaien om de bomen
die vergeefs de luchten willen aaien.

in het woelen heeft de wereld zich gekeerd.
het werd een zij, zij een het, kruis in het moment.
zij werden nog, begonnen weer elkaar te zijn.
de schoonheid was en had geen kleed meer aan.

het speelt de zee, zij sleurt eraan met macht en maan.
woeste golven bruisen wit de blote stranden op.
water, wier en algen spoelen diep de duinen in.

het is goed om na het vrijen d’ ogen toe te doen:
“bedek de lijven met het wolkenstof en zwijg.
droefenis komt later, hou de leegte nu maar vast”.

invoertekst (2015) – invoertekst (2017) – uitvoer 2020, rev. dv@CIA

• alle teksten van ‘verval’ in deze versie:
  • proloog
    • verval
    • mot
    • lust
    • tijd
    • woelen
    • altijd
    • grijs
    • haaks
    • voel
  • envoi
    
• ‘verval’: versie van 2017
• over het Gedicht van de Dag-programma

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP: