journal intime #64

jt64 – le spirale des contraires promet une pénétration de l’infini – AHM MAI NI

Het Franse citaat is van een ‘auteure‘ zoals Chevrier het voorbeeldig schrijft: Danièle Chauvin over William Blake in haar ondertussen ook alweer onbetaalbare Blakestudie L’Oeuvre de William Blake, Apocalypse et transfiguration. Zelf vind ik ‘autrice’ beter klinken, eigenlijk.

Onbetaalbaar, voor mij althans, want zo gaat dat nu eenmaal met kunstboeken: die worden met veel poeha gepresenteerd, in een paar duizend exemplaren teveel gedrukt want nauwelijks verkocht en dan gedumpt in de ramsj en een paar jaar later zijn ze dan onvindbaar en/of pokkeduur, en de beweringen erin dus de facto onleesbaar want eigendom van een of ander bedrijf en beschermd met de flitsende zwaarden van het ‘auteursrecht’.
Het werk van Danièle kan je vandaag vinden vanaf €100, op Google books kan je met enig meeval de eerste 70 blz. wel lezen. Het durft wel eens te veranderen daar, de ene dag kan je zo’n tekst in ‘voorbeeldweergave’ bijna integraal lezen, de volgende krijg je niets meer te zien.

Gelukkig zijn er voorlopig nog de bibliotheken, maar ja die zijn nog ff dicht nu, dus ik kan onmogelijk achterhalen wat Danièle verder schreef over de zonneschelp in de beeldtaal bij Blake, buiten wat Chevrier ervan citeert, nadat hij haar naam in de tekst verkeerd schrijft als ‘Danielle’, [CHEVRIER2019, p.93] want kunstboeken mogen dan wel pokkeduur gelanceerd en verkocht worden, een grondige naleesbeurt voor het naar de drukker gaat, dat zou toch wat veel afdoen aan de uitgeverswinsten en goh wie leest die crap ook è, zo’n Kunstboek koop je toch om te etaleren en om af ’n toe ’s in te bladeren bij het houtvuur met een blondje (M/V/O) op de schoot…

De meerwaarde van een tekst gedrukt te hebben voor mij is dat ie tenminste een redactie heeft doorstaan, dat kan ik zelf niet, want je leest nu eenmaal over je eigen fouten heen, keer op keer, anders zou je ze niet maken…

Soit.

De tekst van Danièle (universitair geproduceerd met centen van onze Zwitserse medemens) zit dus ondertussen als ‘beschermd eigendom’ terdege achter slot en grendel bij Google, het bedrijf dat zo sympathiek leek in 1998 toen Microsoft nog de grote boeman was op IT-gebied. Het enige wat Google nog moet doen om ook de de facto gebruiksrechten van de tekst te verwerven is wachten tot de conservatie dan wel de raadpleging van de fysieke tekst onbetaalbaar wordt, of te duur alleszins want dan kan het de inzage in haar scan terug verkopen aan de voormalige ‘eigenaar’.

Het kan verkeren, zei Bredero en hij dacht: maar veranderen doet het nooit. Of: “data is alles“, zei gisteren nog onze eminente virologe Erika De Vlieghe.

Bon. Chevrier heeft net vaagjes gewezen op de ‘erotomachie’ (de penis-evocatie) bij Réquichot, een term die hij heel netjes bij mijnheer Raoul Hausmann over mijnheer Pablo Pikasso is gaan halen zodat het helemaal ontdaan is van navrant- vulgaire associaties.
Na een breedsprakerige beschrijving van een doek van Réquichot die niet meer doet dan beschrijven wat we inderdaad kunnen zien op het schilderij, besluit hij als volgt:

“On pense à “la spirale triomphante du soleil-coquillage” identifiée par Danielle [SIC] Chauvin dans l’imagerie de Blake. La “spirale des contraires”, remarque l’auteure, “promet une pénétration de l’Infini; forme de l’ énergie toujours en expansion, elle est aussi celle de la contemplation involutive”.

[CHEVRIER2019, 93, commentaar tussen vierkante haken van mij, dv]

En dan stopt het hoofdstuk. Ja sèg!

rev. dv@CIC

over het journal intime -programma

pseudo-code van het programma:

gegeven:
geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

• je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
• je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
• je vocaliseert daarbij het woord of de frase
• als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
  • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
  • teken je de geste
• je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– (optioneel) een commentaar in proza

de journal intime routine
is een vrij exemplarisch, grafologisch NKdeE-onderzoeksprogramma.
de uitvoer ervan wordt hier gepubliceerd in het Publieke Domein

rev. dv@CGM