V – uit haar mond naar het zaad van Maped, de nepnihilist
vrede! Week lagen wij te duren, in het ondiep met ijs
tussen de vetlagen, verkleumd maar met gestage adem
omdat kweekvlees zich van binnen uit een weg naar buiten
baant: het gaf ons een zeurende pijn maar ook warmte
en van de groeiplaats kolfde de zee rood af naar de einder
waar de lagen plastic op plastic klotsten en dobberden.
In novemberlicht, een werveling plots met opwaaiende
bladeren verbeeldde de pestgeur der winden en rukte los
onze infusen: het nu sloeg haar weerhaak in het later
en de stilstaande stand implodeerde, stacks derailleerden
en een eenhoorn verstijfde voor onze ogen tot een penis
te paard. Een vrouw in ons midden droeg haar lijden op
aan het midden en overleed ter plaatse. Het verhaal trok
gelaten op gang en hou jij je zuigmondje maar, jongetje,
vrede! Week lagen wij te duren, in het ondiep met ijs
tussen de vetlagen, verkleumd maar met gestage adem
omdat kweekvlees zich van binnen uit een weg naar buiten
baant: het gaf ons een zeurende pijn maar ook warmte
[…]
