ik heb het nachtblauwaan de poort gezet, deur en ramen van de stadgesloten en de libellenvan de zaligheid bevrijd. ik zie LAIS heur haar is goud, haarstem muziek en elk moment bij haar isvan de eeuwigheid geschiedenis.
Maand: juli 2019
397 – dichters verdienen lof en stokslagen
LAIS XXXVIII
voor a.c. In rimpels op het donk’re vlak verzonkin een spiraal en elegante zinhet maansatijn, dat waterzuchten dronk,en broos: het was de wilde roos te min.Het kelkdiep lonkte nog met naakte zin,vingers in vingers roerden òm het goud,adem omademde de adem oud,prehumane hunker huisde in de keel:ontpopt zij sloeg satijnen vleugels koudin vlammenstreling zwart rondom […]
de bloesems van een boom zijn honderd jaar eender, ’t gezicht van een mens geen minuut. inputtekst: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj009.html 百 ba : honderd, talrijk, veel
zonnestraal
Ik laat de zon mijn lichaamtot zijn vaste schaduw slaan,duid zo, in overgave vrij,de beweging in en om mij aan: bomen reiken, wolken drijven,het water diept haar spiegel van de aarde op en uit en zie:ik ben haar zonnestraal. inputbeeld: Катерина Шевченко Instagram: #katrin_schev
wie anderen bestrijdt, gelooft zichzelf niet
LAIS XXXVII
Het ene is niet het als ’t zich uitgietin het andere en zich ziet vergaanhun lichaam, dat ene, dat is het niet,en het is ook niet enig lieflijk staanin licht dat donkert naar het overgaan. Evenmin is het, zo bezweert het u,kennis van het ene, zuivere nu:in ’t verterende vuur is die weeldeonmachtig begrip van rot […]
alsbloesemsbij hun boomblijven liggen,waarom wil jij dan zo snel hier vandaan? inputtekst: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj009.html 落 luò : (laten) vallen, netto inkomen, exces
ik neem jouw ogen,niets om handen,als wat handenbeeldig bij elkaar. ik voel jouw strelenonverholen, witter,harder, van verlangenontdubbeld paar: marmerklaartewordt gebarentaal. input: dit beeld van de ongelooflijk getalenteerde #sayesohrabi