Wij, onze lijven met andere lijvenbezig zijnde die onder ons gezegdde lijven zijn van die anderen dieer het zwijgen toedoen, die met geen pinknagel willen beroeren nog derottende grondcode die hen knikkendoet en bollen wijl zij ons beladenmet het debet van hun falen elke dag; wij, die de tong roeren in mondendie ons nog vreemder […]
het wit van wildebloemen heeft het zwart doorstaandat het schone wou. input: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj001.html (7)
En Hela leidde haar vader door de stilte van de nacht,Verdwaasd, stil, tot het ochtendgloren aan de lucht ontsproot. “Nu, Hela, nu kan ik met plezier bij Heer en Habbe gaan verwijlen,“Nu de vloek al die schuldige zonen schoon en weg zal vreten.“Dit is de juiste, klare weg,; ik weet het door de klank die“Onze […]
van wat van jou is kan je niets geven
hier. Het duister met haar kleffe handen slaat de kleffe armen om het lijf. Alarm. Het schuiven schokt, het is discreet, er zit staccato in het rot. Het heeft niet veel. Het tokkelt op de al te felgespannen snaren van de tijd. Het braakt er. Er braakt het. Giraffen schuren hun hals in een donkergroene […]
angsttranen bloedenen woedende woede woeltde doodsbodem bloot. input: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj001.html (6)
5. En de oude Tiriël stond op en sprak: “Waar kan de donder slapen?“Waar kan hij zijn schrikwekkend hoofd verbergen? en zijn snelle vurige “Dochters, waar bergen zij hun vuurvleugels en de terreur van hun haar?“Aarde, zo stamp ik in uw boezem! wek de aardschok uit zijn hol, dat hijOns zijn donker vlammengelaat doorheen de […]
Hoe het ook zij, zegt het, zo is het en het wijst zich aan waar het niet is. Het is me wat: het noemt zich je van het maar heeft geen naam, het gaat vooruit tot het er is, maar waar is het? vergeet het maar, we zijn het kwijt. Het is goed en het […]
het ondenkbare voltooit wat je dacht
