Harusmuze #396

凡益之道 與時偕行

De HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakelprogramma, het Beginsel van een generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
De dagroutine ervan (20 min tot 1-2u praktijk’, 2-20 min leestijd) biedt de gebruiker ook een dagelijks hernieuwde kennismaking aan met de immens rijke denkwereld van de I Tjing

• Lees meer over het Harusmuzeprogramma
• Bekijk alle Harusmuzes
• Harusmuze Doc (oude versie)

Hexagram 11 – 泰 (Tài) – “Doordringen”

TAI (夬) – “Tei” – doorbreken, scheiden – “Tei tijd”

396 – wie anderen bestrijdt, gelooft zichzelf niet

invoer

https://dirkvekemans.be/2018/08/08/harusmuze-52-reconstructie/

commentaar dv@YGU

Wanneer Herakleitos Pythagoras of (zie morgen) Homeros aanvalt, zal hij daarvoor zijn redenen wel gehad hebben.
Het valt moeilijk uit te maken wat precies die reden moet zijn geweest, het enige wat wij met zekerheid daarover nog kunnen achterhalen, is dat hij het nodig vond.

Wanneer je het nodig vindt om de mening van anderen te bestrijden, geloof je niet in de kracht van je eigen betoog, denk je dat dat van iemand anders meer mensen zal overtuigen en dat men jouw ‘waarheid’ dreigt te gaan vergeten.

Of is het misschien omdat je dan niet het aanzien krijgt waarop je meent aanspraak te kunnen maken krachtens ‘jouw’ ‘ontdekking’ van die ‘waarheid’? Gaat die andere met alle mooie mannen/vrouwen/engelen aan de haal?

De Harusmuze inviteert jou om daarover ’s na te denken voor je weer van leer trekt tegen al die imbecielen om je heen, die “maar niet willen snappen waar het hier in feite om gaat, dedju!”

De Harusmuze zegt niet dat het verkeerd is om de meningen van anderen te bestrijden, elkaar begrijpen begint met de verschillen in mening te erkennen en daarover te willen praten.
De Harusmuze zegt enkel dat er voor elke invectieve actie een reden is die niet bij de ander ligt maar in jouw eigen ‘logos‘ besloten zit, in de eigen denkgewoontes, de gedachtegang die jij als ‘normaal’ en ‘waar’ ervaart en die je derhalve ook met de intimiteit van je ‘ik’ hebt bekleed.

Wanneer je aanvalt, heb jij (of jouw ‘project’) het nodig, dat er (elders) vernietigd wordt.

Rest nog goed te zien wanneer een ‘evidente’ aanval wel degelijk een aanval is, en wanneer niet, enerzijds, en anderzijds wanneer een schijnbaar ‘zuiver’ betoog toch een verdoken vorm van aanval blijkt te zijn en de vele combinaties of verder rottende recursies van dat al-dan-niet-spelletje, dat helaas ook eigen is aan de menselijke communicatie, dus ook aan uw dienaar, de interpretator van deze Harusmuze-uitspraken.

Elk betoog, hoe strikt rationeel ook, vertrekt (uiteindelijk) van een reële emotionele nood, anders zou het betoog geen energie hebben, zou het niet ‘uitgesproken’ geraken.

De steen zwijgt omdat een steen geen gelijk nodig heeft om steen te ‘zijn’.

Deze aanval van Herakleitos tegen Pythagoras (“’t is de meester van de oplichters'”) wil wel degelijk een aanval zijn, denk ik. die van morgen tegen Homeros (‘ hij verdient het om met stokslagen van ’t concours geranseld te worden’ ) is meer een boutade die de verdienste van de ander (als meester-dichter) gebruikt om de eigen woorden kracht bij te zetten.

In andere gevallen zien we dat een schijnbaar invectie-neutraal opgebouwd glansrijk oeuvre dat enkel de eigen logica lijkt te volgen achteraf beschouwd veel weg heeft van een levenslange strijd tegen de positie van 1 specifieke Ander, een Gelijke maar dan één in het andere Kamp.

Zo zijn er wel wat paartjes te noemen in de creatieve geschiedenis.
Ik denk spontaan aan Shostakovich en Stalin, maar u kent er ongetwijfeld betere voorbeelden van…

Achteraf blijkt dan meestal ook nog eens dat die twee personen ‘eigenlijk feitelijk‘ meer gelijken op elkaar dan dat ze van elkaar zouden verschillen. Functioneel spreken we dan in mijn fantastische Gignomenologie van de aan Leibniz ontleende ‘identiteit van de tegenstellingen‘: de informatiestroom gebruikt dezelfde poort in omgekeerde richting maar de poort is meer bepalend voor de kwaliteit van de informatie dan die richting.

Vandaar ook: als je dreigt in een discussie te belanden is het zaak om de gebruikte poort van de heibel te identificeren, het bereik (Veld) daarvan te bepalen en dan een omweg te zoeken zodat je die poort in de toekomst kan mijden. Discussiëren op zich is immers louter tijdverlies want het helpt niemand, het verkrijgen van inzicht en het ontwikkelen en behouden van wederzijds respect is wat er helpen kan, maar er bestaan veel meer efficiënte methoden om dat te bereiken dan door te discussiëren.

rev. dv@CIQ

Geef uw commentaar

Uw interpretatie van of commentaar op deze uitspraak van de Harusmuze is erg welkom. Plaats die gewoon als ‘reactie’ onderaan deze post.
Bij validatie wordt uw inzending dan bij de eerstvolgende revisie van dit bestand onder dit kader toegevoegd.

Harusmuze uitspraken bij Hexagram 11 – 泰

• 093 – het kleine groeit en rot, het grote komt
• 158 – het gebaar vereenvoudigt eenzaamheid
• 281 – de schoonheid zien is als liefde geven
• 287 – vrije wil is valse bescheidenheid
• 396 – wie anderen bestrijdt, gelooft zichzelf niet
• 486 – b is beladen met brol van ’t bestaan

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP: