Zie je, Schätze, mensenin dit park van menselijke zaken,vrome mensen, stemmig en wellichteensluidend met het stoffigevan deze zomernachthun wulpse conversatie? Hoor je ritselingenin dit gras en klavecimbelerighet knetterende zingen van vuurdat zich in duizenden vleugelsvliezig vel op veltastbaar bewogen verteert? Voel je strak mijn handenrond je lijf geklemd, vingers wriemelenrond eindjes been en ogen priemenin […]
vader word je pas als je vader sterft
Ik, nu ik staar : de werelddraait mij los van jouen bij god verdomd in gebreke. Het licht puft mufdoor de gordijnen,de dag hoeft nietzo nodig. Baaldag. Jij, nu je slaapt : de wereldis jou glad ontgaan, nergensaan jou is er iets mislukt. Het geluk is injouw dromen, jijbent zonneklaar. inputtekst
een meeuw kreet er droef:er was geen kind dat weende,geen vader die stierf. inputtekst: Meng Chiao – Mourning Lu Yin 9 – vert. David Hinton, ISBN 0-691-01237-7, p.13
uit de Poëtische Schetsen van William Blake O Winter! barrikadeer uw adamanten poort:’t Noorden is van u; daar bouwde gij uw donkerdiep-gevesten habitat. Stoot uw daken nietEn buig niet uw pilaren met uw kar van ijzer. Hij hoort mij niet, maar scheert vervaarlijkover ’t gapend diep, zijn stormen los, in schedenvan geribbeld staal; ik durf niet […]
expo ILSE DERDEN!!
onmenselijk is wie dit heeft bedacht
het lied van Lu Yinis weg als wijn die je dronk:leeg, en naar nergens. inputtekst: Meng Chiao – Mourning Lu Yin 8 – vert. David Hinton, ISBN 0-691-01237-7, p.12
In tegenspraak, uw zinnen tergende,soit disant als plaagin duizendvouden dit moment :hoe langzaam ik jeopen, hoe uitgesplinterd inmijn oor het kirrenvan je oudste lach weerklinkt. Ik, de schender van je opgeruimdestaat, force majeure, rietdat splijtend naar je diepte dingt :in vreemde luchtenmond ik uit, stof strandt op mijn tongvan onbesprokenkamers, tomben blauw in jou. Jij, op barricaden […]
