maankind kwam, verdwijnt:hemels licht schijnt even opde vuurzee aarde inputtekst: Meng Chiao – Apricots Died Young 4 – vert. David Hinton, ISBN 0-691-01237-7, p.46
Categorieën
Maand: juni 2019
Categorieën
lied
Hoe fijn van veld tot veld te warenEn van al des zomers trots te proeven,Tot ik de Prins van Liefde mocht ontwaren,Die in zonnestraal voorbij kwam zoeven. Hij wees mij lelies voor mijn haarEn rozenbloei als voorhoofdskrans.Hij toonde mij zijn mooie tuinen daarWaar zijn plezier kreeg gouden kans. Mijn vleugels waren MeidauwnatEn Phoebus voedde ’t […]
365 – een gevaar is tijdelijk tot de afstand gemeten is (dan is’t geen gevaar meer) hexagram 54 – 歸妹 (guī mèi) – “Het Huwende Meisje”– Lees over het Harusmuzeprogramma Bekijk alle Harusmuzes Harusmuze Doc input https://dirkvekemans.be/2018/09/08/harusmuze-83/ commentaar angst regeert de bange harten. na een jaar tentatief aftasten van de afschuw en het walgen, waardoor we het kennisobject daarvan, de […]
Categorieën
22B65
χρησμοσύνην καὶ κόρον zomerweelde welt in kladdenmaden uit de bakken groenafval. zwermen horzels jagen bangekinders van het speelterrein tijd verslikt zich in het ogenblik. zon op het zenith strijkt zijn geil uit over het zwart van de aarde. ’t rot is de schaarste wanneer die klauwt en grabbelt in haar overvloed.
Categorieën
grief
boombast in tranen:zijn bloesem regent weg. zo’nweg baant zich mijn grief. inputtekst: Meng Chiao – Apricots Died Young 3 – vert. David Hinton, ISBN 0-691-01237-7, p.45 zie, lees en geniet vooral van R. Earle Harris‘ vertaling van ‘Dead Apricots‘ met de originele tekst in Vereenvoudigd Chinees:http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj377.html
Leef je dagje, zweveteefje, want ik kleef je lieve lijfje aan als aarde ’s nachts aan lucht. Drink je wijntje, fuivetrijntje want ik zwelg je klanken tot het barst en knarst van stille pijn. Lik je ijsje, snoepedoosje, want ik kauw je zinnen tot het bloedt uit bleke blaadjes roos. Lach je lachje, linkepinkje, want […]
Categorieën
schoon Eleanor
uit de Poëtische Schetsen van William Blake De klok sloeg één, de stille toren daverde;Graven wierpen hun doden op; schoon EleanorLiep de kasteelpoort langs en keek binnen.Een holle kreun ging door de nare kelders heen. Zij liet een kreet, zonk neder op de tredenHaar bleke wangen* op de koude steen. Zieke Doodsgeuren stegen op als uit […]
kleed zwijgend het ware met uw strelen
Categorieën
Kathaars Ik zocht de bloem die in haarcirkel brandde (haar naamis uit elk boek geschrapt).Een tempel heeft ze niet ;ze blijft soms even in profielop wit berijmde ramen staan,om dan in ’t ongezien te verdwijnen. Waarheid is onhoudbaaren dat wil men niet. Zij is wellicht sinds langin walm en kreten opgegaanen wat de kerksteen ademtvan […]
