pastoraal

Sla je zomerrokje om je badpakslip
en sluip druipend weg van ’t strand
met je natte tenen op het wegelzand.
Toeter tonen met getuite lippen, klak
verwachtingsvol je tongetje en rep
je billen in het ritme van een deuntje
dat je dapper maakt en los van zeden.

Berg je tijdig voor des donders droeve
buldering. Haak je natte bloesje
aan een hoornen stomp en laat de maan
je zacht omstralen door de spleten.
in de muren van dit krocht. Let niet op
het kattenkrijten buiten waar de wereld
naar gewoonte aan het razen is.

Wemel in de weelde van haar wake,
van het ontwaken de weerspiegeling.
Voeg je morrelende borrelen bij
het krols gezwiep van hagedissen,
slaak verboden zuchten met je kille tong
en kronkel vochtig in de strakke kramp
waar men jou droog en nors van zong.

inputtekst