uit de Poëtische Schetsen van William Blake
O Herfst, met vrucht beladen, en bevlekt
Met het bloed van de druif, ga niet, zit hier
In ’t lommer bij mij; hier kunt ge rusten,
Uw zang guitig stemmen op mijn nieuwe fluit,
En alle dochters van het jaar zullen dansen!
Zing nu de lust’ge lied’ren van bloemen en fruit.
“De nauwe knop opent haar prachten voor
De zon, en liefde stroomt door haar sidd’rend’ ad’ren:
Bloesems hangen rond Ochtends brauwen, en
Bloeien op de klare wangen van zedige Eva,
Tot prangende Zomer breekt in een zingen,
En vederwolken strooien bloei rond haar hoofd.
“De luchtgeesten leven op de geur
Van het fruit; en Vreugde ravot met lichte pioenen
In de tuin, of zit in de bomen te zingen”
Zo zong de guitige Herfst terwijl hij zat;
Hij stond op dan en omgorde zich, en over kale
Toppen verdween hij; maar’t goud liet hij hier.
(bew. dv)
TO AUTUMN
O Autumn, laden with fruit, and stained
With the blood of the grape, pass not, but sit
Beneath my shady roof; there thou mayst rest,
And tune thy jolly voice to my fresh pipe,
And all the daughters of the year shall dance!
Sing now the lusty song of fruits and flowers.
“The narrow bud opens her beauties to
The sun, and love runs in her thrilling veins;
Blossoms hang round the brows of Morning, and
Flourish down the bright cheek of modest Eve,
Till clust’ring Summer breaks forth into singing,
And feather’d clouds strew flowers round her head.
“The spirits of the air live on the smells
Of fruit; and Joy, with pinions light, roves round
The gardens, or sits singing in the trees.”
Thus sang the jolly Autumn as he sat;
Then rose, girded himself, and o’er the bleak
Hills fled from our sight; but left his golden load.
https://en.wikipedia.org/wiki/Poetical_Sketches
