345 – ’t zijn rare vissen die van regen klagen
hexagram 54 – 歸 妹 – guī mèi – ‘transformatie van de maagd’
input
https://dirkvekemans.be/2018/09/28/harusmuze-103/
commentaar
van een dilemma spreekt men bijna steeds als het te laat is: de keuze waar men voor staat is niet echt een keuze omdat beide alternatieven leiden tot een betreurenswaardige vermindering of benadeling van de kiezende.
om staande voor het dilemma, het dilemma ‘op te lossen’ (of de stilstand ervoor te vermijden) moet er verlies geleden worden.
eens het zover is kan er enkel nog met afzien aan de eigen identiteit verder gegaan worden: België is België niet meer, de Koning der Belgen wordt Belgenloos. het spreekt voor zich dat enkel zij die belang hechten aan de identiteit lijden zullen onder het identiteitsverlies. minstens 40% van de Vlamingen zal niet of nauwelijks afzien daarvan en van de rest zullen de meesten ook meer dringende zaken aan het hoofd hebben.
hoe dat in Wallonië zit, daar heb ik zo geen zicht op. men heeft zich daar ook nooit een vreemde gevoeld in eigen land, enfin, ik begrijp dat het gevoelig ligt. wat zeker is, als je dit soort zaken wil vermijden, dan moet je ingrijpen vooraleer het dilemma zich stelt: als het zichtbaar is, is het te laat.
die kennis, dat een dilemma enkel tot ieders tevredenheid oplosbaar is vóór het zich stelt, daar had je vroeger evenveel aan als aan de wetenschap dat je van regen een nat pak krijgt. hoe kon je in het kluwen dat des mensen ageren en schijnbaar redeloos agiteren is, enig berekenbaar vermoeden hebben dat er zich een dilemma zou gaan aandienen. net zo kon je aan de weersvoorspellingen van Armand Pien wel een gezellige avond en een ietwat betere indruk van het weer de volgende dagen overhouden dan wat je zelf kon opmaken uit de betrokkenheid der luchten, maar niet echt een vorm van kennis die je kon helpen te beslissen welke kleren je voor de volgende ochtend diende klaar te leggen.
zo ook zou de voorspelbaarheid der menselijke gedragingen aanzienlijk kunnen toenemen in de eerstvolgende jaren, daar hun gedrag nu immers heel nauwgezet wordt bijgehouden in talloze datastromen. onze bestuurbaarheid neemt zienderogen toe, en het zijn diegenen die zich het best bij de algehele radeloosheid van ons gehijg en gehos op de planeet kunnen neerleggen, die de data correct lezen, de juiste voorspellingen deduceren en het meeste invloed kunnen uitoefenen op het meest gemakzuchtige deel, dat weinig reden heeft om iets anders te doen dan zich nijdig vet te mesten, hooguit af ’n toe ’s geërgerd te brullen van ‘zet die plaat ’s af’ of ‘doe die deur toe’ als er buiten in de plas aan ’t stort weer verdronken wordt door al te luidruchtige kindjes.
zo ziet men thans iets slimmere Russen de dilemma’s onze kant opsturen. ’t zal u leren’, zeggen die, maar dan in ’t Roessisch.
joa sè. elkwegs: eens het dilemma daar is, is ook de ‘winnende’ keuze weg en dient men gescheiden van elke ontologische illusie wat nieuws te zoeken om over te zeuren in een volslagen nieuwe identiteit.
die autonome Vlaming kan zich dan, binnen enkele decennia, als vis in eigen vel ook beter niet wat hogerop nog gaan beklagen dat zijn laatste droge land dan om evidente redenen Assel-plage genoemd wordt, of l’ Isle-de-Genk…
scève
Entre ses bras, ô heureux, près du coeur
Elle te serre en grand’ delicatesse:
Et me repoulse avec toute rigueur
Tirant de toy sa joye, & sa liesse.
De moy plainctz, pleurs, & mortelle tristesse
Loing du plaisir, qu’en toy elle comprent.
Mais en ses bras, alors qu’elle te prent,
Tu ne sens point sa flamme dommageable,
Qui jour, & nuict, sans la toucher, me rend
Heureusement pour elle miserable.
