Where art thou, Pestilence, that bathest in fogs & standing lakes
William Blake: Tiriel 5, v.8
“Daal neder pestilentie die in misten woelt.
Stijg op fatale wasem die in poelen spoelt,
bindt u tot een wenteldraak die spuwt en bekt
en het weke voze met hete zuren dekt.
Brandschat loze praal die teert in slijmenglans,
vernietig in een schicht de marionettendans.
Lees mijn code als een ópschrift ter bevel:
verlos de aarde van de stank der mensenhel,
merk de huid en geef het lijf de vloek van Tiriel.”
Zwarte wolken schoven ’t donker over wei en land,
schaduw viel in schaduw, geen oog zag nog een hand
en van onderen kon men een dof gedonder horen.
Hagelwinden stootten vensters open in de toren
en in het kelderzand bewoog wat niet bewegen kan.
De burcht van Tiriel borg kreten, angsten en gekrijs
’t leven was zijn kinders voor hun opstand nu de prijs.
inputtekst: William Blake: Tiriel 5
