Puis qu’il t’à pleu de me faire congnoistre,
Et par ta main, le VICE A SE MUER,
Je tascheray faire en moy ce bien croistre,
Qui seul en toy me pourra transmuer :
C’est asçavoir, de tant m’esvertuer,
Que congnoistras, que par esgal office
Je fuiray loing d’ignorance le vice,
Puis que desir de me transmuer as
De noire en blanche, & par si hault service
En mon erreur CE VICE MUERAS.
Sinds het jou beliefde mij t’ ontmoeten
en, door jouw hand, het kwaad zich wou keren*
streef ik ernaar te versterken dat goede
dat enkel in jou mij doet verkeren
’t is te zeggen: ‘k wil de deugd zo leren
dat jij wete dat ik door eender daad
ver ontvluchten zal het domme kwaad
daar jij verlangt toch mij doen te keren
van zwart tot wit en door die dienst staat
in mijn dwalen ’t kwaad de dood te leren.**
(de anagrammen van MAURICE SCEVE zijn behoorlijk onvertaalbaar maar ter wille van het behoud van de dizainvorm zijn er hier ook wel twee toegiften gedaan). dus:
*letterlijk: door jouw hand [behaagde het] de ondeugd zich te verplaatsen
**letterlijk: dankzij jouw service zal die ondeugd sterven in mijn dwalen
r.4: Qui seul en toy me pourra transmuer / dat enkel in jou mij doet verkeren Pernette en maurice hebben blijkbaar samen Abravanel’s Dialoghi d’Amor gelezen want daar wordt de ‘verkering’ letterlijk uitgelegd als een ver-ander-ing ten goede in de geliefde, wat alles behalve een achterhaalde visie op de potentie van de liefde is. Graham citeert Ebreo: “Si che disiando il ben’ de l’amico, il suo propria desia, et tu sai che l’amante si converte, e trasforma ne la persona amata”
