Harusmuze #340

凡益之道 與時偕行

De HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakelprogramma, het Beginsel van een generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
De dagroutine ervan (20 min tot 1-2u praktijk’, 2-20 min leestijd) biedt de gebruiker ook een dagelijks hernieuwde kennismaking aan met de immens rijke denkwereld van de I Tjing

• Lees meer over het Harusmuzeprogramma
• Bekijk alle Harusmuzes
• Harusmuze Doc (oude versie)

Hexagram 22 – 賁 (bì) – “verfraaien”

alt. PI (否) – “Pee” – bevrijding, loslaten –
‘pee van de negatieve gedachten”- ‘pay your dues to heavenly beauty’

340 – maak wat je mist, geef wat je nodig hebt

input

https://dirkvekemans.be/2018/10/03/harusmuze-108/

commentaar dv@YEX

“Beheer wat je verdient, geef wat je nodig hebt en maak wat je mist” is een goede samenvatting van de ethiek van het exemplarisch activisme dat de NKdeE uitdraagt. Die is gebaseerd op het onderscheid tussen ‘noden’ en ‘behoeftes’, zie daarvoor Harusmuze 421 – elke mens heeft recht op een hartenwens.

Omdat je uiteindelijk alleen maar iets van jezelf kan leren, heeft het geen zin om enige ethiek als opgelegde oefening naar voren te schuiven: als men het zelf niet ervaart, en mee doordenkt, werkt de goede raad toch niet. Dus we laten iedereen en alle dingen met rust (cfr. het niet-handelen in de Tao).

We proberen wèl dagelijks zoveel mogelijk van onszelf te leren en daartoe oefenen we ons in exemplarisch voorbeeldig gedrag: we proberen de goede raad van anderen uit in de praktijk van ons leven en tonen zo aan de ander een nuttig voorbeeld van ‘actief (bewust) niet-handelen’.

Dat kan vaak serieus mislopen, er kan wat schorten aan je inzichten of aan je gedrag of aan beiden, ik ben daar overigens zelf een uitstekend en horribel voorbeeld van omdat ik jarenlang zelf niet of onvoldoende consequent toepaste wat ik anderen voorhield. Grote schaamte is mijn deel.

Zolang je uiteindelijk maar terug op het juiste spoor terecht komt, maar dat ‘juiste spoor’ is dus voor iedereen anders: iedereen moet haar eigen Thora schrijven.
Voor jezelf mag en moet je m.i. streng zijn, daar kan je gerust rechtertje spelen, voor anderen heb je die oordelende bevoegdheid hoegenaamd niet, want je weet immers nooit hoe het voor die ander concreet gebeurt. Elk oordeel is daar Oudtestamentisch ‘uit den Boze’.
Hoe streng je dient te zijn voor jezelf kan je alleen maar zelf ervaren: als je constant faalt in je gedrag, ben je duidelijk te streng, dat leidt alleen maar tot depressie, daar heeft niemand wat aan. Wanneer je voor niets meer moeite hoeft te doen is de kans groter dat je onvoldoende streng bent dan dat je als oude wijze het Nirwana of de Moksha van de zelfrealisatie bereikt hebt: maak uzelf zo geen blaaskens wijs, is dan de gouden raad van Tante Harusmusje.

Ieder is in haar leven afhankelijk van de omstandigheden en de ander, en dan zijn allebei erg veranderlijke configuraties. Zich hechten aan illusoir bezit kan daarbij enkel tot treurnis lijden (de Dingen bestaan niet). Vreugde vinden we meer in het geven dan in het krijgen, want als je weet dat je nooit iets echt kan bezitten, wat zou je dan kunnen krijgen dat je niet alreeds had?

Hoe beter ons voorbeeld, hoe meer mensen elkaar geven wat ze nodig hebben, dus we geven graag wat we nodig hebben aan de ander, als we daarvan wat kunnen missen. Wordt ons gedrag door de ander beloond, dan aanvaarden we dat in dank, als een exces, een overvloed en dan beheren we die verdiensten naar beste kunnen: we wenden dat aan om de kracht van het geven in de wereld rondom ons te versterken.
En we zorgen ervoor dat onze verdiensten niet ons gaat beheersen, door ons voor te wenden dat we die verdiensten nodig hebben, bijvoorbeeld, of dat ze ons rechtmatig, ‘vaneigens’ zou toekomen, bijvoorbeeld. Verdienstelijkheid moet je maken, tot stand brengen, elke keer weer van nul opnieuw.

Wij aanvaarden de verdiensten omdat we de ander het plezier van het geven niet willen ontzeggen en vormen zo een doorgeefluik voor de verdiensten of de potentie tot verdienstelijkheid die wij aan de ander gaan toekennen of bezorgen.

Benodigdheden voor wat wij tot onze taak hebben gemaakt dienen beschouwd te worden als gunsten die ons zijn verleend in functie van de taak die wij verrichten. Als wij vaststellen dat deze benodigheden niet meer nuttig zijn voor onze taakbeoefening dan zijn deze verworden tot Brol.

Brol moet gerecycleerd of weggeschonken worden, of , als het niet anders kan, gekwantificeerd (verkocht) om zo terug omgezet te kunnen worden in daadwerkelijke benodigdheden.

rev. dv@CIJ

Geef uw commentaar

Uw interpretatie van of commentaar op deze uitspraak van de Harusmuze is erg welkom. Plaats die gewoon als ‘reactie’ onderaan deze post.
Bij validatie wordt uw inzending dan bij de eerstvolgende revisie van dit bestand onder dit kader toegevoegd.

Harusmuze uitspraken bij hexagram 22 – 賁

• 003 – onvoltooid straalt de terp van de toekomst
• 311 – moedig gebeurend moeten wij leven
• 340 – maak wat je mist, geef wat je nodig hebt
• 367 – alleen Immanuel had Kant in de hand
• 421 – elke mens heeft recht op een hartenwens
• 449 – ’t grootste raadsel is of het raadsel is
• 466 – het laatste oordeel vel je best voortdurend

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP: