nergens is een kamer, afgesloten,
waar één bliksemschicht lang
een eeuw van waarheid is te zien
zonder tijd voor tranen of afgrijzen.
nergens is een kamer, onbezocht,
waar te zien is hoe geknakt de stengel
zijn bloem uithangt, buigend uit het glas
een hand zoekt en davert van het strelen,
op tafel stort tot grijzig stof.
nergens is een kamer, onbetreden,
waar de blik van leegte klaar is
en de stem niet langer spreken kan
van ruimte, openslaande ramen
naar een van maan beschenen straat.
inputtekst (1992):
uit de vroege geschriften (1992-93)
- ‘het groene boekje’ geredigeerd op google docs
- alle teksten uit het blauwe boekje I op deze site
- dageraad. dagwerk 92-93
- Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
- Lees meer uitvoer van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
de teksten uit ‘het groene boekje’ zijn mee opgenomen in Rigorisme.
