347 – mensen kiezen steeds voor wat zij kennen
Categorieën
Harusmuze #347
Maand: mei 2019
ademgesel, liefdesklank die zinnenstrelend schorre kelen openspert en kil de diepst geborgen droogte op de natte lippen legt. tomeloos brandende halm, die krult op het veld voor je ogen net voor het opgaat in de vlam. vrees dat je van haar beroofd onder lakens graaien moetnaar wat je nooit kan raken. spreuk, die na die […]
de waarneming is een open spiraal
Categorieën
b84a
Het span trekt de kar.Op de top briesen paarden.De kar duwt het span. inputtekst 1994 – Herakleitos fragment b84a
Categorieën
PdG- Epig. VI
Par ce dizain clerement je m’accuseDe ne sçauoir tes vertus honnorer,Fors du vouloir, qui est bien maigre excuse :Mais qui pourroit par escript decorerCe, qui de soy se peult faire adorer ?Je ne dy pas, si j’avois ton pouvoir,Qu’a m’acquicter ne feisse mon debvoir,À tout le moins du bien, que tu m’advoues.Preste moy donc ton eloquent sçavoirPour […]
345 – ’t zijn rare vissen die van regen klagen hexagram 54 – 歸 妹 – guī mèi – ‘transformatie van de maagd’ Lees over het Harusmuzeprogramma Bekijk alle Harusmuzes Harusmuze Doc input https://dirkvekemans.be/2018/09/28/harusmuze-103/ commentaar van een dilemma spreekt men bijna steeds als het te laat is: de keuze waar men voor staat is niet echt een keuze omdat beide alternatieven […]
Categorieën
a0
vertrekken uit het eensklapstoegeslagen donkertoont het wat het toont aan hetdat net een vorm van wegontwaarde, op het punt staat te dalen,zich bij de dalendenop te houden en zie : de weg is weg ( zo wordt evenminde as aanzien, eerder nog de ruimte draaiende achter het stilstaande karrenwiel ). inputtekst 1994
treurnis volstaat niet voor ’t gebrek dat begint
Niet eens beweegthaar hand: het boekligt jarenlang openop dit onbeschrevenblad: dag na dag enuur na uur zieje in haar blik secondenafgemeten staan die het momentmillennia verdagenwaarop je haar hetwoord kon vragen. Zo heeft ook de lucht, zegt men, rond een klaproosgeen weet daarvan.
Where art thou, Pestilence, that bathest in fogs & standing lakes William Blake: Tiriel 5, v.8 “Daal neder pestilentie die in misten woelt.Stijg op fatale wasem die in poelen spoelt,bindt u tot een wenteldraak die spuwt en bekten het weke voze met hete zuren dekt. Brandschat loze praal die teert in slijmenglans,vernietig in een schicht de […]
de taakverdeling heeft uw hulp niet nodig
Categorieën
toverzang
er is geen tijden niets staat ons te wachten,er is geen bedwaarop mijn naam geschreven staat, maar dagelijks is jouw schoonheid krijtendop mijn zwartgeblakerd land een toverzang,geborgen klank van zilversnarenhanden, dansend, die mijn talen breken en klakkeloosvan liefde spreken alsof geen wervelstormons in die oogwenk ooit nog raken kon.
Categorieën
AR – Scelsi #001 – Quays
descr.: triple reading in overlay: – first in pencil completed with yellow crayon – second in bister, immediately after first – third in black chalk after some consideration
wil je ‘boom’ zijn of liever ‘chimpansee’?
Categorieën
hoe het ooit
een parel wordt het ooggelijk. hout raakt hout waarvingers waren en gevoel. de wacht strekt. elk ogenblikreikt verder dan Andromeda.stilte heerst, die het stille wil. het komt. een druppel eerst, een tweede en het water barst doorheen de steen. ook de zon stroomt leeg, lichtwordt schietgebed, een schijn waarin gewettigd ligt de stem. het wiegen […]
het licht zoekt zichzelf en ziet niet het licht
Categorieën
schichtig
de speeltuin boltde lijnen op, roltweg in het donker. ‘ik schommel’, kriepthet kind. de kraaienbevlekken het gras. het benodigde dientafgewogen, gemalen,spaarzaam toegediend. koud en tastbaar is het beter, een strakkevorm verbergt het schichtige karakter, het onafwendbare.
Categorieën
PdG- Epig. V
Puis qu’il t’à pleu de me faire congnoistre,Et par ta main, le VICE A SE MUER,Je tascheray faire en moy ce bien croistre,Qui seul en toy me pourra transmuer :C’est asçavoir, de tant m’esvertuer,Que congnoistras, que par esgal officeJe fuiray loing d’ignorance le vice,Puis que desir de me transmuer asDe noire en blanche, & par si hault […]
maak wat je mist, geef wat je nodig hebt
Categorieën
ferm
het werkte. een doel wasniet vereist: de bal roldeen dat volstond. de vraag was nu naar het puntwaarop het zeggen kondat er bestaan was, dat het bestond. de nachtbood gouden regen die nooit de ochtend haalde. besef. de val slaat toe. de rat draait in het rad. het ademen herademt. geen ander trekt het gelaatin […]
taal fixeert natuurlijke analogieën
halfweg. Wist je dat maar. Windstil. Opstraat valt het wit in een ritme dat nietmeer bij te benen is.Jouw naam op zich ook al (toe, er wasgeen plaats en al evenmin welkom seg wat denk je wel).hier is je luit van Lier:verleng niet nodeloos (herhaal niet zoekende)(je kan heus ook nu al). inputtekst: ‘WOUD’, 8 […]
Categorieën
PdG Epig. IV
Esprit celeste, & des Dieux transforméEn corps mortel transmis en ce bas Monde,A Apollo peulx estre conforméPour la vertu, dont es la source, & l’onde.Ton eloquence avecques ta faconde,Et hault sçavoir, auquel tu es appris,Demonstre assez le bien en toy compris :Car en doulceur ta plume tant fluanteA merité d’emporter gloire, & prys,Voyant ta veine en […]
een bal op een traject is baltraject
Het verschil tussen grijsen zilveris de opstandigheid van zwartin de waan van het wit. Het verschil tussen geelen goudenis de onzichtbaarheidvan zwartin een geslaagd gedicht. Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma inputtekst (19-20/06/1993) een kopie is enkel op aanvraag en persoonlijk af te halen gesteld dat […]
afschuw maakt een schelp aan voor het schone
Categorieën
evident
Bij oogopslag verdwijnt het, zinktslaafs als een afbeelding in de afgebeeldezee waarmee het zichzelf toe plooit, uit zet, in het niets uitstrekt. Nochtansde nacht lang laafde het zich aanhet sijpelen van de roestige kraan, het druipen van engelenbloedwaarvan elke drup het antwoordgeeft dat in de vraag al was vervat. Zo vervolgt vergeefs het lichtziek oogde […]
mijn daad primeert op mijn betekenis
Benodigd zijn: bloedinkt, papier en daarineen goed oog. Onder invloed van het witstolt het opgekloptegebeuren. Kluts er desnoods wat waarheiddoor, maar het moetwel glad en diafaan. Onderaan dichtplakkenmet het zwart van jelongen. Koel serveren onder voorbehouden (noblesse oblige)een glazen stolp. inputtekst (1993):
het ene is pas iets als je ’t weggeeft
Categorieën
lemmet
zilver draaiend blonk het rond het ijlevan je greep. het viel en zonk de weide in. het heft was weg, verrot. wat het inhieldhad geen angst, het kon zich zomaar weerin je hand leggen. begrip is relatief. snee: is het bloed dat nu gestold de snedetekent, of tekent het in de grondgestokene de zwarte lijn? […]
ik word elk moment meer gelijk aan jou
Categorieën
evenmin
De hand vervelt, een lijn ervanvervalt per dag en wordt als nieuwaan hetzelfde vlak toegewezen: dat is het. En dit al evenmin:dat een hond niet denkt ooitéén haar te hebben aangemaaktvan de pels die hij verliest, evenmin, dat een oude vrouw geknieldin de kerk hoorbaar maaktde tot schriele klacht verschrompelde wandaad, evenmin, en zelfs niet,dit […]
de afwijking heeft niks aan de regel
Categorieën
spiegel
Ligt er gedegenonder het raakvlak,de blauwe soutane die de blik ophoudt, haar in haar ruisen laat verwijlen; Zit er onbewogen als toeverlaat, speling, sasnu je haar indaalt, haar zijden nachtverhaal van haar ontdoeten kwijlend als een gek nog de zeewaardigste herinneringophaalt, haar het uit haar eigenste oogzwart nog toeschrijft, in haardiepste inkten vertaald. Lag niet […]
is blij. in ’t volle zonlicht deze lenteademt gans het land venijn. zie zo zijn wij zegt hij. ons gortige woord is bij de stank van god gekropen en spoort de burger aan tot kopen. hij leest. hees van ’t fijne stof is hij:zijn lied klinkt waarlijk als gefluit.
wie het wil, krijgt hooguit de helft ervan
Het opgespannen doekwordt grijs en zwaar van de dauwboven de pratende hoofden. Haar toegewijd reikt je handen raakt niet haar,maar zich in onmacht rekkendehet doek en van de verdonkerde lucht glijdt op voorspraak der godenin je handpalmde druppel vocht, dat breekt het licht en op haar bovenlipstaat even zilverals de omkartelde wolk jouw daghet kussen […]
‘hebben’ helpt bij het werken vrijwel nooit
Categorieën
dooi
van grijze wolkenvalt de regen op het ijsin de vijver hier. van grijze wolkenvalt de regen op dit ijsonophoudelijk. van grijze wolkenis er op het ijs dat smelteen laagje water. het grijze waterwordt weerspiegeld in het ijsop de vijver hier. wie ziet het water,wie de wolken op het ijsvan de vijver hier? wie ziet er […]
Odysseus had nog bemanning nodig,ongehorig, die hem aan de mast vast bonden ’t varen daar dat de zang gehorigder Sirenen naar d’ ondergang verzond,was verwarring die alleen hij verstond.Het laat haar zingen, in meer klare zinnendie van minne glinsteringen spinnen,ongebonden in de mist weerklinken:hoe zou zee een zanger kunnen winnendie zijn zon in zang van […]
Categorieën
PdG – EPIG. III
Ce grand renom de ton meslé sçavoirDemonstre bien, que tu es l’excellenceDe toute grace exquise pour avoirTous dons des Cieulx en pleine jouyssance.Peu de sçavoir, que tu fais grand nuysanceA mon esprit, qui n’à la promptitude De mercier les Cieulx pour l’habitudeDe celui là, ou les trois Graces prinsesContentes sont de telle servitudePar les vertus, qui […]
van al die plankjes maak je nooit een boom
Categorieën
LAIS XXXI
Het feit alleen dat zo de wereld ziet,zijn dode god is lomp, zwaar geboddat zompig zinkt, vastheid biedt het niet.‘t Bestierend woord bederft van wil totslijm en sliert, klonters existentierot. Dit schrijven nu dat het doorboortdeelt het iets uit dat het niet toebehoort,verschrijft zijn liefde tot geschiedenis.Uw lezen maakt het dan gekozen poortvan niets daarvan tot […]
Categorieën
op de Tjingberg
horzels zwermen op de paardenrugbloed druipt, het dier kan niet verder.de nachtkleur blauwt de weg terug,daar omhoog: hoor de tijger brullen.nu dan is het hart van de reizigereen vlag, honderd hoog in de wind. Meng Tjiao
Categorieën
Harusmuze #329
het is geniaal als het een baard heeft
Categorieën
verworvenheid
dit land is niet het mijnenergens zie ik klaarnergens kan ik heen hier verlies ik niets van mijniets beroert mijn handhier beklemt geen doodsangst mij dit is mijn verworvenheid: oktoberlicht dat strak de stad kadreerten ’s morgens zilver klavecimbelsuit de ramen gooit. spiegelzang van meisjeskoren, gouden stemmenweven tegendraads een web van onontkoombaar zinsbedrog. bussen kermen […]
onze verteller vertelt zich constant
tussentijds waar ik nog niemand benbij toonloos onaanzienlijk licht datalle ruimte binnenskamers houdt; tussentijds waar het moment nog zegen is,waar tussen galm en aanslag stilte zich tot unisono plooit, verwachtingsvol,- geen oogopslag verdaagt de stondetot het later waar de stem van overslaat.er parelt zich een traan en jij bent enig dan, verschenenglans van mijn bestaan. […]
uit het licht komt licht dat ogen verblindt