Alleen een hond kan schrijven dat ‘het schrijft’en zich verbeelden dat het een schrijven is,maar zelfs een vlugge schets daarvan verschrijftzichzelf tot wie de echte schrijver is:in wiens verbeelding nog schrijft ‘Het’ LAIS?Ben ik het niet die zich genomen weeten Het bedrogen drager van mijn leed?Blijft zij dan niet voor eeuwig buiten schotterwijl ik Het […]
koste wat kost, vermijd vrije keuze!
het punt dat ik bij kaarslicht toenin jouw gedachten las, was eerderlijn misschien, waarin jij het zienbewonderend ging spiegelen. de pixels licht van toen stralen nudoorheen volslagen duisternis,het zwarte gat waarin verdween: jij, de hond die snurkte, en, gebroken glas, de tere bel van liefde om ons heen. inputtekst (1992) Over het ‘Gedicht van de […]
onmogelijk? ’t woord maakt het mogelijk
In vreze om larvendie minzaam ebbenhouttot zwartste nacht vermalen, wanhopig om regendie de witte twijfelvoor de vraag van antwoord dient, en rillend om warmtedie het geroofde eigaaf de grauwste bek uitstoot, kokhalzend het leven aanbeden als de doodvoor jouw aalgladdedageraadswoorden. invoertekst (1993):
voor (en door) kamiel choi de laptop warmt op mijn schootik open het veld: zwaai met dadenzoals wij vroeger zwaarbewapendgoden schiepen. buiten raapt een oude vrouw kartonen stapelt het geduldig op een karheur haar is grijze suikerspinzo staat zij daar. cho: ik zie een heilige, verdomd;en: die k is kanker in mijn naam!maar och, hun […]
schrijven betekent, tekenen beschrijft
dichter 1992 het regent gestaag.de hond slaapt aan mijn voeten.ik lees wat ik schreef. dichter 2019 het regent gestaag.de honden zijn gestorven.ik lees wat het schreef. inputtekst (1992):
wie de ontgoocheling vreest, beleeft ze
