Kleur is hem in de kleren gekropen dit hoogseizoen dat dons op zijn verzen doet en danig zijn oren tuiten met toeters en trommen. Bloemen te waaien staan op zijn hemd dat longen omvat met een vuurzee van aardlucht en gele geuren van haren en rode en lachjes die krullen. Zwart met gaten zo diep […]
minachting troont als god op eigen rot
“Hij had alles verteld. De andere, die ouder was, hadden we maar meteen afgeknald, die zou toch niks lossen. Die zijn kop hing te bloeden op zijn schouder, dat maakt indruk, dan nijpt ge ze al, hoor.” Den Bère vertelt over zijn legioen-jaren. Hij is vandaag vader geworden, komt het vieren aan mijn toog. “Na […]
mij bereikt een beelddat naar mij reikende is:gebrek aan handen. mij bereikt een lichtdat stralen licht aan mijvergeefs wil geven. mij bereikt een beeldvan mij dat reikende is:dood en duisternis. .
een abstractie abstraheert abstracties
voor en over c.v. Drie planten zonder bloemin licht en donker groenvariëren op een tune van Monk.Mijn vingers doen de honk. Doemdadoemdadoemdadoemda doe jij.Dat past daar hoegenaamd niet bij!Ik denk dat ik dit schrijven beter laat:’t is geen dadoem en de doemda is uit de maat. inputtekst (1992): Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma […]
in ’t gevolg verschijnt de eenvoud van het rot
grappig is te zien hoe snelhij weer in god gelooft,als je hem een eigen stijlen stevig rijm belooft. inputtekst (1992) :
overgave vereist een weigering
