het mannenrijk verschuilt zich in het hare
Maand: februari 2019
ekster
debris van stralen in de mal van laster,zee-uiting van verstikt wit in de blauwe spiegel van het zwart, gij, ekster, grote rimpelgrot van de aardmond, kwabkwab rond de aars van de vorkende god, bij zee de slokop klotst op de kade, diemet de sherrytong van Pessoa, diemet de klaplong van Velimir en diemet de wuivende […]
wat niet is kan ook niet worden: ’t gebeurt
opgave (7/7)
gevat in de brand zit de vonkzich te vervelen. elk vijfde deelis een uitgestoken vinger in hetalziende oog en zo gebeurde het dat de zee naar sperma begon te geuren; in de nacht was het beland, de langste nacht.het wachtte wel een jaar of zeven. holst. holde, tot het stond. inputtekst (2010) Over het ‘Gedicht […]
liefde zonder uitweg verrot tot haat
opgave (6/7)
de mens is het geheim van het paraat.schaamte, rieten kororo (o nano)! tussen de begerige vingerogen wordenmet brandende touwen de klemscharenvan de odal gespannen: ontembaar is die pracht, rafels zijn het van g*ds hemden woester loeit het en grijpt en golft nu er vanmij verlangen om te sterven wordt verlangd. die papzak zuigt haar nog […]
239 – het schrijven vertekent ruimte en tijd invoer https://dirkvekemans.be/2019/01/11/harusmuze-207/ uitvoer Par long prier lon mitigue les Dieux:Par l’oraison la fureur de Mars cesse:Par long sermon tout courage odieuxSe pacifie: & par chansons tristesseSe tourne a joye: & par vers lon oppresse,Comme enchantez, les venimeux Serpentz.Pourquoy, ô Coeur, en larmes te despens,Et te dissoulz en ryme pitoyable,Pour […]
opgave (5/7)
“De noodklok bengelde in ’t gehucht” het theatrale van de eenzaamheid is het lege theaterwaarin de tijd explodeert: de armen vermenigvuldigen het moedeloze schokkenvan neerhangende schouders;de handen tonen bij duizenden het wit van de palmenmet hun hartstochtelijk gemis en het gat van de mieren;de monden zijn een veelvoud van de mond die zich oefentin het […]
je bent een jas rond het niets van je zelf