er. ik streel jou omdat je er zelf niet bij kan
hoe mooi je bent. ik ruk je de kleren van het lijf
omdat ze jou niet dragen. jij bent in droge kurk
mijn kathedraal. bezet val ik je binnen als een woeste
zon, de stoelen verschroeien ogenblikkelijk. ik hef
jouw naam aan daar, jij bent het altaar tijd aldaar, haar
van jou in mij, degradatie van het licht in duisternis.
ik lees je lichaam eerst als open boek, je bloedt een vonk
van rode inkt en brandt volledig uit. ik heb je dan gehad.
er is wierook, zang en mist. de winter verhardt er
de dagen onder een dode zon. orgel gorgel ik en spuw
de profetieën uit. het is er voorbij. schaarste heerst.
dv 2018 – ‘inept for writing: q’ – ink/bister -A4
