hexagram 32 – 恆 – HENG – ‘duurzaamheid’
input:
verhaal
orig: in wanorde maakt standvastigheid de zeilen bol met vrije tijd
scève
Celle pour qui je metz sens, & estude
A bien servir, m’à dit en ceste sorte:
Tu voys asses, que la grand servitude,
Ou lon me tient, me rend en ce poinct morte.
Je pense donc, puis qu’elle tient si forte
La peine, qu’à le sien corps seulement,
Qu’elle croira, que mon entendement,
Qui pour elle à coeur, & corps asservy,
Me fera dire estre serf doublement,
Et qu’en servant j’ay amour deservy.
puis qu’elle tient si forte / La peine, qu’à le sien corps seulement: Scève peutert aan de korstjes van de D’s lichamelijke trouw aan de andere hier: omdat zij het al zo lastig heeft om lichamelijk te dienen (trouw te blijven: het is alsof ze dood is door evenzeer te dienen als gediend te worden, ze zegt m.a.w. dat de situatie voor haar alles behalve makkelijk is), denkt ze als zij dat zegt dat hij dan zal zeggen dat hij dubbel dient en dus de liefde al verdient heeft, maar hij toont zich de meerdere in dienstbaarheid door dit middels zijn sens é estude al door te hebben –
estre serf doublement verwijst naar de destijds geridiculiseerde uitspraak van de terreurpaus Julius II die zichzelf tot ‘servus servorum Dei‘ uitriep (dienaar van gods dienaren) wat in 1510 het schotschrift van Pierre Gringore ‘Chasse du cerf des cerfs’ uitlokte.
hij zegt haar dus eigenlijk: je denkt toch niet dat ik mij hier als ‘hert van alle herten’ ga laten opjagen. het volgende dizain is het absoluut meesterlijke 143, over de opgerichte Slang zelve.
wellicht is dit dizain dus een antwoord op Pernette’s klacht over haar eigen moeilijke situatie in een duel van spitsvondigheden: de kindjes waren elkaar waard hihi
