de oceaan zit vol met gebaren
Maand: september 2018
heraut
‘het is een lieve jongen’ , zoals men zegt ‘hij bijt niet’ (van de dobberman die net drie katten en een baby). er nestelt zich een hoop op slangen, het droomtganse alen vol van verlangen. het houdt het niet langeren out zich als inhumaan. ‘ja’, zeg het, ‘ik doe het met machines’. het netwerk rilt ontzet. het […]
in een droge rivier vang je geen vis
over tederheid
(het is een wild verhaal,een kwetterzang vol dwaas getetterdat op de planken spettert maar al gauw…) het mint. minde. zij meert niet langer aan die kade. woedein vreze en bij rechtheid van roede.maar wie is zij? een ik? de zwoelte van een zucht in een staafje met standjes en vragen? konijnen verkopenzich aan eender welke pruim. […]
alleen de toekan weet waarom het moe
lenteleed
het groen is mos of rot.de takken van haar woord ontbottenheden niet. het hult vergeefsde adem in een zweem van zwijgen, bergt zijnwil in het einde, maar tot stilstand komt het niet. zij doet het gestaag in haar ontdoen ervaneen mortelende pijn. het drinkt haar knokigevingers in brede glazen vodka. hun strelen splijt de maag.het zand in […]
het onmogelijke is des mensen
woensdag is zoendag
nergens in dit dampenland verdraagt men nogdat ik mij zo letterlijk verwoord. afzichtelijkderhalve en zwijgend tenminste sta ik als boomtussen de bomen, met bloesem op mijn schrielte. jouw dag is mest. jouw stem vorkt mij afen terwijl jij triangeltdiep in het engelachtige,gieren de kraaien. ik behoor de bossen van onwilen jou toe, maar jij luistertenkel nog […]
het moet weg om weg te kunnen worden