de wetten van de tijd verbergen graag dat zij door ons
zijn opgesteld. hun gedrag vertoont enige gelijkenis
met de grijze bedelaar vandaag die voor de grootste
supermarkt in Bujumbura – een kleine kruidenier
bij ons – de concurrentie van zijn terrein verjoeg.
hij sloeg hard in op de andere verminkten met zijn
lange stok. het gelijk kan je maar beter op afstand
houden, de kracht in de gebalde vuist die je nog rest
en dan maar meppen want dat volk met centen
dat hier komt, heeft nadien daarvan toch geen weet.
het zielige gespetter in zijn ogen was even beurs
als de gespeelde sentimenten in de vale soaps hier
waarmee u zich het dagelijks gemis toedient. u lacht,
huilt, knielt. ik niet: ik hak er op los. mij heb je niet.
dv, Bujumbura, Burundi – 20/04/2009
