kijk en spaar het zicht voor de honger thuis
Maand: augustus 2018
La froide majesté de la femme stérile ex nihilo nil (de benen bengelen) nemo creavit : o parelend ontwenningszweet!(binnensmonds gejubel registrerend somskantelt in het duister nog het evenwicht) (open diafragma, lichtval schaduwloos op dit dat zich verheffen wil tot dat en het wachten samenvat met einde lichtval, diafragma sluiten, duisternis) ofschoon niet echt berustend in verdoemenis […]
’t kleinste licht wordt gloed in ’t volle duister
Tes yeux sont la citerne ou boivent mes ennuis niet die klapwiekende (de curve van jouw hals) geketenden : ein jeder Engel ist schrecklich,- (gemuilkorfd en tellende de lijken soms na middernacht verbeeldt het zich) (knarsetanden, zeg je en een rilling door verkilde spieren trekt je wangen in een hatelijke plooi, jezelf ten prooi ben […]
wie ’t oude eert, vindt troost in het heden
Ô vase de tristesse, ô grande taciturne een geijkte vorm (in stilte en dan nog) van inspraak : in een knikker dit papiertje,- (reciterende een waslijst kleuren soms bij volle maan doorgrond ik het) (zeldzaam ben je, wil je mij maar ligt daar niet een bedding dichtgeslibt naar syfilliete schuim te lonken. Eiland ben je, […]
regels voltooien wat voltooiing ontregelt
N’es-tu pas l’oasis ou je rêve, et la gourde een doodgewaande (geilend op een bal masqué) die mijn glimlach steelt en tot jou spreekt,- (herinnerend de oude tover soms van avondschemering weerkaatst het mij) (het kermen in steden van cello’s, vraag je mij en aan de kust de wreedheid van meeuwen en het pochen der […]
Ramper sur le versant de ses genoux énormes, gespleten aarde (slangen in je buik)waar ik lallend instuik, stik in je huid,-(indachtig kathedraalgezangen somsop autostraden nog herken ik mij) (liefde, herhaal je mij mijn liefdevoor het openrijten mijner wondenen als ik hanteerbaar ben geslonkenklinkt er harpgetokkel in je na) schoonheid lost zichzelf op waar ik ga […]
