Zonneklaar is deze eeuw het al
niet meer te krijgen dan toen
de maan daarin nog leider was.
Je gebaar, gewiekste kramer, is
slechts belangeloos voor hen
die ’s nachts de markt bepraten.
Openbaar gist het geraamde tal
lijken tot hun aangezicht
dit heden niet meer binnen kan.
Sluit haar maar binnenskamers, ransel
van geen kansel je ratels,
bid maar niemand aan je kralen.
uit ‘Spelen dat het Donker Wordt’ (1995-1999/ rev. 2018-2019)
