Fonetische Uitwerking (FU)
Van een Werkende Invocatie van de Muze (WIM) kan je ’s ochtends bij het ontwaken een Calque-Muse (C-M) maken. Tijdens een Calque-Muse teken je (naar beste vermogen) wat je ziet als je naar de WIM kijkt en als afsluiting probeer je de exercitie af te ronden met een samenvattend gebaar (“nah, dadist!“).
Het grafische spoor van dat gebaar kan nadien grafisch en sonoor worden uitgewerkt en die uitwerking noemen we Fonetische Uitwerking omdat het als betekenis-genererend programma een grafisch-sonore output retourneert bij input van de WIM-observatie in ontwakende toestand.
Het blijft natuurlijk een groot vraagteken welke status we de toch wel erg willekeurige toekenning van een uitspraak aan een dergelijke grafische restant van een gebaar moeten geven. De NKdeE Neofiet zal elke vraag daarover beantwoorden met de uitspraak “’t is ’t gebaar dat telt”
Schematisch:
W+O => FU
waarbij de inputs
W= de observatie van een WIM in ontwakende of pas ontwaakte toestand (de Calque)
O = de hypothetische ontdromingsgedachten van het calquerende subject
FU#1 – ZVAI
Uitspraak van deze FU:
FU#2 – GLA
Uitspraak van deze FU:
(twee maal uitgesproken)
het afsluitende gebaar gemarkeerd op de C-M die aan de basis ligt van deze FU:
