zij raakt zo raakt ook haar de schouder bloot
zij spreekt zo spreekt ook gras de voeten aan
zij lacht zo licht schiet in de vijver los
zij raakt mij aan en zo krijgt zij haar naam
van haar is nergens nog herinnering
waar zij gebeurt, gebeurt verbijstering
de haarlok geeft de schouder haar bestaan
de voeten leggen streling uit aan gras
de vijver laat de zon zijn vrijheid zien
haar naam schrijft zij alleen bij volle maan
