weet ge wat schoon is vroeg ze nee zei ik en ik wees naar haar bollen uw bollen zijn wortels zei ik ja zei ze maar weet ge wat schoon is vroeg ze weer en nee zei ik dat weet ik niet onnozele piet wat schoon is heb ik hier tussen mijn billen maar gij […]
Maand: februari 2018
dood hout
“This sadnesse makes no approaches, but to kill. It is a Darknesse hath blockt up my sense, And drives it to eat on my offence, Or there to starve it…” Ben Jonson – Underwoods 40. An Elegie vandaag is het hout dood hout dood hout ik schuur je af schuur je af ik snuif […]
byzantium
ongezuiverd wijken de beelden van bij dag; dronken imperiaalsoldaten liggen strijk; nachtweerklanken wijken, nachtzwerverslied volgt op grote kathedralengong; onder ster- of maanlicht de koepel veracht al wat de mens is wat louter complex is het razen, de dras, het menselijk ras voor mij vlot een beeld, mens of schim, schim meer dan mens, meer beeld […]
lyriek
voor Lucas Hüsgen op het water avondlijk het water is alleen een wandelaar heeft zich de ogen ingevroren bij het vuur van zijn verlangen letterlijk de letters kerk en staat zweren hun zwart uit in de nacht dat oude vogels mogen vliegen weer tweeslags wiekend hoge vluchten met hun vogelogen wiegend in de zure […]
de witte maan
waanzinnig van het vele baren te stulpen hoog staat naakt de maan; door haar verglijdend wanhoopsoog een manesteek ons toegedaan wij tasten, talen tevergeefs naar vruchten van haar lijdensbaan. kinderen duizelig of dood! toen zij met maagdelijke trots voor ’t eerst de berg op trad wat ’n woelen daar te lande plots hoe elke voet […]
verhul dalfred
of de erg korte liefdesaffaire van Alfred met Hilda, de valse, vrouwelijke, zwarte messias-module dullafred abdulf red ral hiddal hinnom af hildadal hunna hunna huver hanta vuurt heur halfter rad rad rad rad mol bul mol mal bal bil tuuuuuuuuuuuuuuuuuut twaar ut
olie en bloed
in tomben goud en lapus lazuli scheiden de geheiligde lijven wonderbaarlijk olie af, violentocht. maar onder dikke lagen drentelklei de vampiers liggen zwaar van bloed; hun doodskleed bloederig, met lippenvocht. vrij naar Oil and Blood van W.B. Yeats In tombs of gold and lapis lazuli Bodies of holy men and women exude Miraculous oil, odour […]
dichters begraaf ik in mijn koude
dichters begraaf ik in mijn koude dagelijks. de leegte spreekt mij tegen, leeg met lippen die aaneengeregen zwoerden zijn, vet waarachter de woorden verrotten tot stilte. de stilte ettert, zweert letters uit mijn mond: de klinkers slepen zich uit stomme klanken, doorstrepen met lange halen het verdriet de medeklinkers schuren hun wangen open aan het […]
ingewikkeld met elkaar verweven gleed de zon doorheen de stroom en heel mijn hart leek blij daarbij: dat domme ding dat ik daar deed nam echter al mijn aandacht mee berouw grijpt vast mijn dichterslurven; wat ben ik, hoe zou ik denken durven dat ik mijzelf gedragen kan beter dan een gewone man? welke stroomsteek […]