de wekker maakt wakker in de onaffe droom het beeld van de stroom van daad naar woord, een er, waar het woord de mens wet die in wezen humaan in de praktijk de droom de nek omdraait en klaar is voor moord, wakker.
Maand: februari 2018
nimmer
in jouw ogen zie ik niet jouw ogen in jouw handen voel ik niet jouw handen in jouw lichaam ken ik niet jouw lichaam jouw ogen geven mij de ogen wel waar het zicht als licht in glanst jouw handen reiken mij het raken wel dat ik tastbaar in jou voelen kan jouw lichaam kronkelt […]
jij: ik ben er. ik: wat is er? de tekst: in de gleuf van het gekende maakt geen zwaard nog snee of bloot; in de sleuf van het verglijden is het nakende bekend; in het foefje van de godin maakt het nieuwe gek of dood. zij: wat is er? hij: ja, wat zou er zijn? […]
kruinen
vervaarlijk de kruinen wiegen in de wind en wilde liefde woest verwaait de regen die de bange bladeren brekende vertelt dat het nog wel heftiger zal stormen dat zij hem in de modder plat zal duwen dat extatisch zij op haar dak zal dansen dat ook het zijne was maar nu niet meer hoe groot […]
vlees
bloed ik niet als gij mijn ogen met uw teken kerft? is een open maag niet bloot genoeg, het vel te fel een vreetbelemmering? ziet gij niet de doden in mijn mond te roeren staan? is mijn tong niet zwart genoeg? wat wilt gij met uw pijlen in mij prikken, pulken nog? ruikt ge niet […]
op naar mars
men danst wel heftig hier en al de fut is uit de lier! maankop flakkert op de pier schelvis spartelt van plezier tongen gutsen uit de gaten grijze schol is kale graten bot gevangen rot gelaten de vangst is vis maar vol hiaten zie een tel vertier verglijden druppelt mauve in de dode zee wormen […]
handwerk
handjes doe ter stond uw plicht sleur de ballon van de gedachten binnen in de schuur en duw en wacht: zegt het ‘snik’ dan is het deurtje dicht. vrij naar ‘The Balloon of the Mind’ van W.B. Yeats (170) The Balloon of the Mind Hands, do what you’re bid; Bring the balloon of the mind […]
inhumaan ochtendgebed
voor myriam moge demonen uw monden bewonen en de woorden van mensen verschonen moge reine luchten uw tongen strelen tot lust wijl de zon u met zijn duizend kleuren kust moge in uw tere lijfje te tintelen komen te staan de wrede angsten niet om wat gaat komen niet de nijd om wat u wordt […]
de dood
geen vrees of hoop kent het stervende dier; een mens aan ’t eind is enkel vrees, is hoop; vaak is hij gestorven al en vaak verrezen weer. een leider, trots kijkt recht in de ogen van moordenaars en lacht om het stopzetten van lijf; hij kent de dood als geen ander – gemaakt in zijn […]