droom van stof een droom en
zie de ogen tranen:
barsten zweren in de oorgang,
bloed streept uit de mond, hele
delen van het hoofd verwelken,
armen vallen week van schouders.
krasse vleugels schuren hemels open
en de maan schiet op hun zweven af.
het rennen ploft door rotte benen
het dansen en het zingen
rafelt in de dode kelen uit.
een worm bijt trage gaten
in het dichte wurmen rond
het wereldgat. de dagen en
de dingen daveren en dra een stang
slaat los en splijt het pogen botweg
open in de draai. levenloze molm
zakt in tot stof. stof staat heet
op stof te stuiven, zand zet hoog
een rug op zand.
laat de ogen tranen, toe maar,
droom van stof een droom
