oude methode
tot middernacht herhaal je het eerdere
en van middernacht af het herhaalde
en als de vloed slaat dan eindelijk
de schotten stuk en gulpt het reine ogenzwart:
als ik duw als ik vork
jij staat als oester
rond mij te lillen
als ik jou laat glijden
uit jouw schelp jouw
lot is los en taal is tol
- in de geschriften stond jouw naam niet geschreven
- elk grafschrift is scheef en verlopen
- het oordeel is het gat gapende open op nergens
- het bordeel is het ch-mondje in de woorden ‘helemaal glanzend en laveloos leeg’
jij,
in de bestanden die druipen van gore seks
in de dunne spoeling van spam
in de corrupte data
jouw lichaam is het lokaas
voor retrofiele dubbelagenten, het betere soort
dat zich nog de eigen huidschilfers en maagzuur
durft te herinneren, terwijl het jouw encryptie kraakt, dus
doe de
soep
jij,
el, as,
loop los
in het spel
doodt de
pose
jij,
las de
loop, los
op in de les
…
