(2/4 bij een schilderij van i.derden.)
De maan omvat gestreng de categoriek
te fel verlichte bomen. Hoogspanning.
Geflikker. Jij, uitgespaard daarin. De bladeren
vluchten in geritsel naar hun ongedierte.
Het af slaat op. Ik ben er weer. Snel
teken je het maanlicht open. Naar mij, ik:
net op tijd om te laat te komen, om hijgend
op mijn adem tijd en adem te verdoen.
Later. Hier. Tijd verstrengelt alles in geratel.
Gebulder breekt de geborgen ochtend.
De vroege zon ontlokt damp aan de nacht,
stank van lijken. Kust de nacht als een kamp.
