Haar achterwerk in het zilveren zwerk
zingt vol genot een zang van tien op tien.
Heur wufte staartje wappert wijl haar werk
de leegte prot prot prot en ongezien
wij worden één door allen haar te zien.
Zo staan wij in haar taal ter dood gevat:
wij weten nu hoe alles zit en zat,
dit hier wordt dat en wat verheven stond
in boeken aangeschreven, heet nu plat
zijn wulpse schijn op haar beschenen kont.
2007 – 2017, uit “HEMELNETLYRIEK – Lyrische teksten van vilt.skynetblogs.be 2004-2007” P.O.D.-boekje in voorbereiding
De serie ‘Gedicht van de dag’ geeft sinds 2/06/2017 dagelijks, in de laatst bewerkte versie, een andere dv-tekst met dagelijks een ander dv-prentje.
(gelieve taal- of spelfouten of andere stoorsels te melden als reactie hier, dank!)
Leve de Praktijk van de Vrije Lyriek
