Adem ademt
op het trillen dan. Huid
verhardt zichtbaar, de kervingen
worden in kogeltijd gestaag
als daken met leien
met korsten bekorst. Zie dan
hoe de eeuwen ten onzent als barcodes oplichten,
hoor het doffe ruisen van stroken marmer één seconde
in duizenden millennia absolute stilte.
Bloem, voel mij vallen. Metamorfe armen
breken af, brandhout wordt naar mij
genoemd, een in geplukte ikjes
versmachtende onmondigheid, mijn
bengelende bundelblad. Maar o
U,
men gebruike
een waaier van gesponnen
verlangen naar verlangen
naar de schim van de Schone van Li
om de luchten
te wegen voordat
men er U
in aanbrengt.
2007-2017, uit “HEMELNETLYRIEK – Lyrische teksten van vilt.skynetblogs.be 2004-2007” P.O.D.-boekje in voorbereiding
De serie ‘Gedicht van de dag’ geeft sinds 2/06/2017 dagelijks, in de laatst bewerkte versie, een andere dv-tekst met dagelijks een ander dv-prentje.
(gelieve taal- of spelfouten of andere stoorsels te melden als reactie hier, dank!)
Leve de Praktijk van de Vrije Lyriek
