en wij lopen lopen wij niet
- oofdloos ?
- met de splijtnekken zeemzoeterig druipend van eigenzang?
- met de soeplepels choco-mousse schietend naar anderen?
- met de armen kruiselings gebonden op de kwabberende vetbuik ?
en wij hebben hebben wij niet
uitgesproken de neiging
(wilt u daar op de laatste rij
het licht effen uitknippen dank )
- te vergeten?
- te vergeten terwijl wij lopen?
- te vallen dus met onze liploze monden
openbarstend op het beton van de vergroende straten - waar het leven onbeschrijflijk mooi
als een driemaster in stilte
getekend uit het beeld schuift
omkaderd zo lijkt het wel
met de meest fijnzinnige krullen ooit
vertoond in oost-indische inkt?
- niet?
waar de sneeuwbuien strijken & zinken
in het donker buiten met de vogels en
de kinderen neer, joelende, met de hond
opspattend in de gelige
postpakketten der straatlampzuilen
aldus voor eeuwen bezegelt
het pinkbeweginkje van de Ingezetene
het lot der bedrijven
en wij ();
2006-2017, uit “HEMELNETLYRIEK – Lyrische teksten van vilt.skynetblogs.be 2004-2007” P.O.D.-boekje in voorbereiding
De serie ‘Gedicht van de dag’ geeft sinds 2/06/2017 dagelijks, in de laatst bewerkte versie, een andere dv-tekst met dagelijks een ander dv-prentje.
(gelieve taal- of spelfouten of andere stoorsels te melden als reactie hier, dank!)
Leve de Praktijk van de Vrije Lyriek
