Het naadren van de avond komt mijn wangen rozer malen
en doet een leeuwrik zingen in het hart, dat u verbeidt.
Ik vouw mijn bleke handen als een tere, vlezen schale
op mijn bevruchte schoot, waarin g’ uw liefde hebt geleid.
En in mijn warme flanken voel ik stil uw kind bewegen.
Een zwoele, troeble vreugde maakt mijn jonge leden lam.
ik voel uw mannenmacht zo al-verterend op mij wegen
en huiver van geluk als een door wind gewekte vlam.
Het naadren van uw stappen komt mijn handen weer ontvouwen
en feller klopt het bloed, dat stadig onze liefde voedt.
Gij weet het niet, o man, dat wijl ik u in d’ ogen schouwe,
een andre liefde in mij me dubbel van u houden doet.
Julia Tulkens
Uit de cyclus: Liederen voor de man
beweging van de dag
de beweging van de dag is het ontluiken.
Lexicografisch materiaal
Oud-Nederlands Woordenboek
de oudste attestatie van het Oud-Nederlandse ‘antlūkan’ dateert van de 10de eeuw.
qua cognaten heb je ’t Oud-Fries voor sluiten lūka
Middel-Nederlands Woordenboek
(-luiken), st. ww. trans. en wederk. Mhd. entlûchen; mnd. entluken; ndl. ontluiken (Ndl. Wdb. 10, 1906). Gewoner dan ontluken is ontpluken; z. ald.
Woordenboek van de Nederlandse Taal
Z. Nacht. 2, 37.
↪— Van bloemen, die haar kelk openen.
11, 49 [1808].
↪2. Figuurlijk.
↪3. Overdrachtelijk. Uiteenzetten, duidelijk maken; thans verouderd.
↪II. Wederk. — Zich ontsluiten, zich openbaren.
↪1. Eigenlijk. Van bloemen, die haar kelk openen: zich ontsluiten.
↪— In vrijer gebruik.
↪a. Van personen en hunne jeugd.
3, 750 [1640].
↪b. Van het hart: opengaan, vroolijk worden.
↪c. Van aandoeningen: zich ontwikkelen, ontstaan.
↪d. Van het licht: aanbreken; dichterlijk.
↪— Zelfs van de sterren.
gignogram & gignomenologische aantekeningen
gignogram van “ontluiken”
dv 2017 – ink & water color, A6
- het semantische veld van ‘ontluiken’ is binnen de metamorfosen een hysteresis met een vrij brede duurfasering
- de metamorfose is van een intensiviteitsaccumulatieve stasis zonder grensdynamiek via een grenspenetratie naar een langdurig ongelimiteerde groei
- in de groei is er een duidelijke fasering van de aanvankelijke post-hysteresis (pH) resulterende in een relaxerende mini-regressie R naar de eigenlijke groei G (zie gignogram).
de staande hypothese [citaat vereist] is dat de waargenomen regressie een gevolg is van de benodigde tijdsrek voor de explicatie (uitvouw) van het voorheen belemmerde in de vrije ruimte, los van de gepenetreerde begrenzing, terwijl uiteraard in een eerder stadium de belemmering een groeibevorderende intensiviteitsaccumulatie in stand hield.in dat geval, zo wordt er in radicale anti-veganistische kringen gefluisterd, zou er sprake kunnen zijn van een minimaal reflexief moment binnen het entropie-eiland
van de ontluikingsregressie, een vorm van plantenbewustzijn dus
.
Gignopedie
ontluiken
in het prangen
wrijft het dringen
de omhelzing open
die te knellend is, & drukt & breekt
de leegte aan waarin de ruimte
wordt ontvouwen, zuchtend.
zo herinnert zich de bloei
het prangen & de bloei
als licht
in nachtblauw open-
flitsend.
