Tulkens van de dag

Het naadren van de avond komt mijn wangen rozer malen
en doet een leeuwrik zingen in het hart, dat u verbeidt.
Ik vouw mijn bleke handen als een tere, vlezen schale
op mijn bevruchte schoot, waarin g’ uw liefde hebt geleid.

En in mijn warme flanken voel ik stil uw kind bewegen.
Een zwoele, troeble vreugde maakt mijn jonge leden lam.
ik voel uw mannenmacht zo al-verterend op mij wegen
en huiver van geluk als een door wind gewekte vlam.

Het naadren van uw stappen komt mijn handen weer ontvouwen
en feller klopt het bloed, dat stadig onze liefde voedt.
Gij weet het niet, o man, dat wijl ik u in d’ ogen schouwe,
een andre liefde in mij me dubbel van u houden doet.

Julia Tulkens
Uit de cyclus: Liederen voor de man

beweging van de dag

de beweging van de dag is het ontluiken.

Lexicografisch materiaal

Oud-Nederlands Woordenboek

de oudste attestatie van het Oud-Nederlandse ‘antlūkan’ dateert van de 10de eeuw.
qua cognaten heb je ’t Oud-Fries voor sluiten lūka

–1. Openen, ontsluiten.

1.2. (Iemand) de ogen openen, inzicht geven.

Middel-Nederlands Woordenboek

1.  Ontsluiten (verouderd ook ontluiken, Ndl. Wdb.), openen, van iets dat gesloten is. Teuth. ontluycken, verw. naar apenen (openen). Kil. ontluycken, aperire. Voc. Cop. ontluyken, adaperire.

2.  Eene opening maken in iets, een gat in iets maken.

3.  Eene ruimte openen of openstellen, een sluitboom of slagboom er van verwijderen. Voc. Cop. ontluken, desepire, dissepire (ook Kil.); ontloken, disseptus. — Hiertoe behoort ook OVl. Lied. 365, 5: “ic ghere uwen mont te cussen ende voorts tontluucken u armkens blanc” (16de eeuw).

4.  Uitspreiden, ontplooien, ontvouwen. Dit kan bedoeld zijn met Kil. ontluycken, expandere (doch ook het intr., ndl. ontluiken; vgl. Plant. de rose ontluyckt, expandit rosa).

–5.  Ontvouwen, in overdrachtelijken zin, bekend maken, openbaren. Vooral van getuigenissen. Zie Stallaert 2, 285. Zoo nog in de 17de eeuw (Ndl. Wdb. 10, 1907).

Van Christus, in het pass., geopenbaard worden in het vleesch.

Zich openen. Het wederk. ww. zal ongetwijfeld in verschillende opvattingen in het Mnl. in gebruik zijn geweest, want daaruit heeft zich het intr. ontluiken in zijne verschillende beteekenissen ontwikkeld (Plant., Ndl. Wdb.), doch het is slechts gevonden in den zin van zich openen, uiteengaan, gezegd van aaneengesloten gelederen.

gignogram & gignomenologische aantekeningen

gignogram van  “ontluiken”

dv 2017 – ink & water color, A6

• het semantische veld van ‘ontluiken’ is binnen de metamorfosen een hysteresis met een vrij brede duurfasering
• de metamorfose is van een intensiviteitsaccumulatieve stasis zonder grensdynamiek via een grenspenetratie naar een langdurig ongelimiteerde groei
• in de groei is er een duidelijke fasering van de aanvankelijke post-hysteresis (pH) resulterende in een relaxerende mini-regressie R naar de eigenlijke groei G (zie gignogram).
  de staande hypothese [citaat vereist] is dat de waargenomen regressie een gevolg is van de benodigde tijdsrek voor de explicatie (uitvouw) van het voorheen belemmerde in de vrije ruimte, los van de gepenetreerde begrenzing, terwijl uiteraard in een eerder stadium de belemmering een groeibevorderende intensiviteitsaccumulatie in stand hield.in dat geval, zo wordt er in radicale anti-veganistische kringen gefluisterd, zou er sprake kunnen zijn van een minimaal reflexief moment binnen het entropie-eiland
  van de ontluikingsregressie, een vorm van plantenbewustzijn dus

.

Gignopedie

ontluiken

in het prangen
wrijft het dringen
de omhelzing open

die te knellend is, & drukt & breekt
de leegte aan waarin de ruimte
wordt ontvouwen, zuchtend.

zo herinnert zich de bloei
het prangen & de bloei

als licht
in nachtblauw open-
flitsend.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren