recept van de dag
het recept van de dag van gisteren is naar eigen zeggen ‘niet te spreken over het uitblijven van enige reactie op de nochtans eenvoudige vraag die het had gesteld’ en verklaarde verontwaardigd ‘maakt uw soep dan zelf hè‘.
haikoe van de dag
drukte
de zon doet moeilijk.
het hout wil dat oog hebben.
heb jij nog honger?
tekening van de dag
“de roos roost”
dv 2017, ink & water color on paper, A5
christinkemel van de dag
‘Christinkemels’ zijn een misvattingen ivm. het schrift zoals die aan de kaak werden gesteld door wijlen Schriftgeleerde Anne-Marie Christin, wiens werk 1000 keer meer aandacht verdient dan het krijgt.
er zijn, zo heb ik tot dusver kunnen onderscheiden (Christin was geniaal, maar haar Frans is euh, soms een beetje raar, maar dat zal wel aan mij liggen):
- kemels vanuit het logocentrisme: foute gedachten die voortspruiten uit het verkeerdelijk toewijzen van de basis van elk schrift aan het woord als lexicale eenheid (ik heb net een extra kwak Derridaboeken in huis gehaald om het tegendeel te kunnen aanwijzen, maar ik vrees een beetje dat aan de sappige tekstbrokken van mijn geliefde Fransche Meester enig logocentrisme niet vreemd is…)
- kemels over de vermeende fonologische monovalentie van het grieks-romeinse alfabet, dwz; dat één letter overeenstemt met één semantisch geladen klank (en omgekeerd) binnen een taal
- kemels over de pictorale ruimte, die gaat vooraf aan de beschreven ruimte en een besef daarvan is de sine qua non van elk schriftsysteem
- kemels over de als vanzelfsprekend ervaren superioriteit van ons alfabet als schrijfsysteem. ons alfabet is het toppunt van de evolutie, zoals de mens de schepping bekroont…
als oefening kunt ge de Christinkemel zoeken in deze roemruchte publicatie van de sheriff van de mediatiek, Marshall McLuhan:
War-and-Peace-in-the-Global-Village.pdf
zij die de kemel vinden zullen Spinoza heten!
