Viezigheid
Herrijzenis is iets voor na het avondmaal. Verdomde
grasmachine heel de dag door want overal het gras
moet eender kort, de gezichten uitgevlakt, gezang
is der parkieten zijner buur het exclusieve recht. Binnen
bonkt de dehydratie, de keel schort, de hand
trilt het tekort, de gedachte zin loopt vast
in de tot zin gedroomde gedachte.
Etterende letters. Ook de gal heeft haar timbre.
Spugen om het uur, de emmer in. Zachte hapjes rode
porto, wodka met wat yoghurt in, wachten tot het tijd is
voor de tandeloze teef. Weef mij, weef
mij, hijgt zij & hij briest voldaan
in de stank van haar weide. Het kort.
De huur gestort hoeft hij
geen dorst te lijden.
Van flessen soms met ietwat viezigheid eraan
wordt het rembours van statiegeld geweigerd.
