…
1918. De Eerste Wereldoorlog liep ten einde. België was onder de bezetting meer dan ooit een patattenveld in de ogen van menig intellectueel (“Le chant national de la Belgique c’ est le champ de pommes de terre” – Scutenaire ). De jonge Michaux (19j) leefde zich uit in de lectuur van de Christelijke mystiek. Zijn immer revolterende geest zocht uitwegen uit de beklemming van gezin, stad en land in de mystiek die door de strikte Katholieke orde net niet werd gebanvloekt. Op een bepaald moment wou Michaux zelfs toetreden tot de Benedictijnen, maar zijn ouders vonden dat maar niks.
Zijn oudere broer Marcel was als voorbeeldige burgerzoon ten strijde getrokken in de Grote Oorlog. Henri was geliefd door zijn oudere broer, maar hij bleef wel de ‘poessie’ die er niks van bakte.
Wat Henri las was veelal vertaald door Ernest Hello, zoals dit werk van de dertiende eeuwse Angèle de Foligno: http://livres-mystiques.com/partieTEXTES/Foligno/Visions.html.
Effen later ging elke vorm van georganiseerd geloof de deur uit en stond Michaux in Duinkerke op een boot te wachten om transatlantische matroos te worden.
…
(bron: Jean-Pierre Martin, Henri Michaux, Gallimard 2003, ISBN 2-07-074648-8)
