Categorieën
lyriek

verval (10)

Als de storm komt, Liefste, & De storm zal weldra komen, Sluit jouw deuren, ramen & jouw ogen. Laat los wat niet van jou is, Dat is alles wat je hebben wou. Het leven is een zwoele zucht Die eindigt in gereutel, gebrek Aan tijd & ruimte, licht & lucht. Het zwart is diep & […]

Categorieën
lyriek

verval (envoi)

Ik hou van u, gij dwaas, maar erg afstandelijk Uw wereld maakt mij triest, noch boos of blij Uw spel van schuld & loon blijft onveranderlijk Het is als lucht & geld & lust, het hoort erbij. Uw kommer & uw kwel, uw nijd, uw blije tranen, Uw loempe daden & dan plots uw genialiteit: […]

Categorieën
lyriek

verval (9)

Ons lied verdroogt tot woord, het wordt een tere schelp, Ruwe letters, grillig, binnenin de schijn van paarlemoer, Om het lillen van de code geeft de oceaan geen ene moer: Wij liggen straks ook leeg, gebroken tussen alg & kelp. Het ruisen van de zwarte zeilen heeft een doel bereikt: Wij zijn niet meer dan […]

Categorieën
lyriek

verval (8)

‘Ante mare et terras et quod tegit omnia caelum’Ovidius, Metamorphosen I, 5 Chaos was het Al, geen Woord sprak iets tot leven, Dag was nacht, nacht dag, zee land, land zee, Mat, dof & grijs was alles één, & alles om het even Verheven Niets, geen ding ging met de namen mee. Aarde kleefde in […]

Categorieën
lyriek

verval (7)

 ‘ Et moi je veux nager…’ Arno Er komt verlangen in de zee van mijn verlangen Een draaikolk lust in het golven van de lust. Jouw enkels maken enkels in het water aan het strand Ik bruis, jij heft jouw kleedje hoog, het wordt toch nat. Jij staat nog half aan land, maanlicht omrandt slaafs […]

Categorieën
lyriek

verval (6)

voor de Quint, ’n ouwe schoolmakker Ik heb een boom voor jou geplant, mijn Lief, Zijn takken zullen hoger dan de piramiden reiken Zijn stam grijpt dieper dan mijn graf. Een tak Ervan omhelst jou, zoent jouw wolkenmond. Ik heb de aarde naar jou zin gemaakt, de hemel Blauw, de aarde bruin & geel & […]

Categorieën
lyriek

verval (5)

voor Bill Zal ik jou op deze zomerdag met mij vergelijken? De dag is grijs & scherp, ik haak, verlang naar licht Ik zie de ratten concorderend vreten aan de lijken En alles glijdt van nu naar ’t niets waarvoor ik zwicht. Jij staat dan plots voor mij, je bloesje los, je straalt, Ik voel […]

Categorieën
lyriek

verval (4)

Het is goed om na het vrijen…

Categorieën
lyriek

verval (3)

er zijn profielen, streepjes lijf in het licht er zijn gedachten die geen woorden vinden er is een toekomst zonder ons, de weg is vrij de dagen korten, traagjes, onze zomer is voorbij. ik zie marters in de straten, ratten in de val van ratten, alles is tot alles opgeteld, niets van waarde heeft nog […]

This website uses the awesome plugin.