In het verdroogde oord van dit bestaan Worden mensen woorden, woorden breken Het licht is jaren ver van ons vandaan, De zon straalt krom, enkel dit, de bleke Schijn van het schone waar ik op reken, Blijft in mij bestaan, alsof ik iets was In dit tomeloze tuimelen. Past Mijn hand niet in de handschoen […]
Maand: december 2014
– Hoe leeg het leven is zonder onze liefde: volledig. De armen om elkaar, gekruist, fragiel, behoeftig. De woorden door elkaar, alsof het ratten zijn. De gebaren verzanden in een droog gefluister. Angst. Lelijkheid. De weg is weg, een doolhof zonder jou. Herinnering. – Inderdaad. Woorden lijken op restanten. Weerloos verzet tegen het gebeurde. Het […]
December. De boom staat naakt & bevrijd. De huizen glimmen & de spin gaat dood. De kale maan houdt niet van narigheid Zij wil haar aarde echt & waar & bloot. De zon loenst schuin, zijn gluren is lood. De mens is klein & krom, kop in kas, koud Zijn zijn gedachten, lelijk, dom & […]
