Categorieën
lyriek

woord

sneeruwVoor m.g.

Ik ben een eind gegaan doorheen het veld.
   Ik zag bijna de weidse overkant,
Maar iets behield het neigen naar geweld,
De diepe wens dat alles werd tot zand,
Dat niemand ooit bevrijd was aanbeland:
De wreedheid die mij in ons verstrengt
Tot niets dan vorm, een masker voor de vent.
   Ik zal uw dag betreden als een zon,
Ik breek u aan nu u nog duister bent,
Ik word uw woord waarin het licht begon.

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.