voor kristel Ik ben ontdaan van mijn verlangen, nu Er is bloed op mijn handen, er is gas Dat vraagt naar gevaar, er is gebrek aan u Een lijf dat niet rust, een geest die er was Een geweten van de genomen pas. Mijn handen dwalen in jouw zilte woud Mijn gedachten maken jou […]
Maand: december 2013
duisternis
voor t.k. Er is een gedachte in mijn denken Aan jou, die nu te schoon is voor woorden Maar ik zoek wel een weg uit mijn denken Om dat schone voor jou te verwoorden. Ik zink nog in het zwart van mijn woorden Ik reik naar het reine rijk van jouw huid Ik heb niets, […]
In de afgrond van de herhaling wordt De herhaling de afgrond van de her- Haling & het herhaalde zo verwordt Tot de teloorgang van het her en der Herhaalde, nostalgieke zang die er Niets toe doet, heelal verleid tot dit al, Dat wij houden geklemd tot wat er zal Ons herhalen in de zang […]
De winter is daar. Er staat ellende voor de deur, je ziet de kou al in demensen kruipen, hoe zij van ellendeliefde prediken, haat, die als een hindewordt gekeeld daar, waar ik jou beminde. De stilte na de eerste sneeuw zal weerblad zijn, leeg, ik leg jou zachtjes neer.Dat zuchten bij elk ander breekt mijn […]
konijnengedichten
voor T. K. I lapin lapin lapin tu est si mignon lapin lapin lapin tu échappe si bien le chagrin II donker donker donker in het donker is het zwart bunker bunker bunker in zo’n bunker gaat het hard honger honger honger jij bent het noodlot dat ik tart hunker hunker hunker jij bent de […]
voor t.k. In mijn onbetamelijke wanhoop, De volle doodsdrang die ik streel, koester, In de zee van mijn ontdaan verlangen Waar jij parel bent, de wereld oester, In het trage gaan dat ik draag, moest er Vernieling zijn, blijkbaar & bezwaren, Zwaar verraad dat zinkt in de gebaren. Maar dat is dat verhaal: jij bent […]
Terwijl ik mij in as & stof vergaar & Alle brokken rauwe liefde lik Die daar versterven als een loos gebaar Waarvan slechts ik de leugens nog van pik: In die pantomime snuit ik mijn snik, Omdat ik weet dat alles overgaat & Jij in niets & overal bestaat, & Zo jij mij nu in […]
Dat niet mijn liefde zich voor jou ontplooit Dat niet ik in u warm aanwezig ben Dat jij jouzelf zo aan alles vergooit Dat het niet is zoals ik wil dat ik ben Dat alles en iedereen sterft & vergaat Dat de schoonheid in ’t schone overgaat Dat ik mijzelven in mij niet herken Dat […]
venus returning
Venus returning to her SHELL
Ghost of myself
grandioze versie van Ghost of Myself door Sylvia Wezemael en Geert Huybens, Radio Klebnikov!!
POET van Velimir Chlebnikov RADIO KLEBNIKOV live op de Nacht van de Powezie, Antwerpen, het ontruimde klooster, Svetlana Zacharova, dv, Geert Huybens en de KLiveband…
tekst: dv et al montage: arnout camerlinckx muziek: kristus kut
Er is iets in mijn geweten dat niet Geweten is. Er is de zwarte grond Alwaar ik mij bij deernis achterliet, De waarheid was een al te makke hond, Droesem in de bron, heel erg ongezond. Wij weten ons met falen aangedaan Zonder ons was niets, wij zijn dit bestaan. Ik wil het blanke, slechts, […]
euthanasie
De woorden slaan hun zin aan van geweld De stilte is stil, verbroken door zin & Alles was op leegte ingesteld Er is nu plotse nood aan tijdsgewin Het einde staat zo na aan het begin. Ik sla mijn vleugels rond jouw naakte huid Ik berg jouw lijden in een mooi geluid Ik streel het […]
Ik had de wereld in mijn linkerhand Ik heb die leegte in mij afgezet Er zijn al sporen van mijn rechterhand In het Niets dat is van alles de wet. Ik heb mij in het leven recht gezet Omdat ik van de wind het ware wou: Die onbestaande trouw zo diep in jou. Ik heb […]
voor b.c. Met zicht op het einde is de ander Een zelf dat zich in de ander herkent. Bij het ruisen van stilte belandt er Pracht in de ruimte die iedereen kent: Wij zijn ter dood aan elkander gewend. Er is het Niets dat ons van ons ontheft. Er is het Al waar eenieder beseft […]
Otto S. Janker (1)
Otto S. Janker gaat huiswaarts van zijn werk. Otto woont in een bosrijk gebied vlakbij een riant Winkelcentrum, ooit een provinciale stad van enige allure. Otto noemt het Winkelcentrum ‘Het Vochtige Veulen’ omdat hij het vergelijkt met een verdwaald veulen met vochtige ogen vlak vóór het genomen wordt door een woeste stier waarlangs het snikkende […]
het schone

het schone is steeds het toekomendehet is hoe ik je handen raken zalhet is niet herinnering het schone is eigen aan het schonehet is van zichzelf niet vervreemdik geef het graag uit handen het schone wil wakker worden uitde droom van het schone. de droomvan het schone is het schone niet.